BCCCAP00000000000000000001466

CAPUCHINOS PRECURSORES DEL P. BART. BARBERIS -:361 nos habla ya claramente tle cuál haya sido siempre la voluntad y deseo de nuestro Instituto con respecto a S. Buenaventura; su deseo era que i;;e tuviese en sumo honor y que toda la Orden se ajustase a las enseñanzas del Seráfico Doctor, teniéndolo co– mo maestro (1). opus aliqua synthesis cognitionis theologicae sui temporii,;. Habet iusuper prae oculis praedicatores, quibus post quaestiones, materiam praedicabilem praebet. P. MARCUS A BAUDUNIO (1606-1692) denuo proclivitatem ccmci– liatoriam P. Utinensis resuscitat. S. Bonaventura, S. Thomas et Scotus eas– dem theorias docent et sese mutuo complent. Baudunius in suo Paradiso Philosophico conciliationem ínter tres Doctores extendit etiam ad philoso– phiam. Aliqua praedilectio notatur pro S. Thoma. P. M:ARCELLINUS A RIEZ (1609-1682). Inclinatio Baudunii eiusmodi est ut P. l\Iarcellini opinioni adversetur. Desistit ab illo tentamine concor– dandi doctrinam S. Bonaventurae cum doctrina S. Thomae et Scoti. Ideo doctrinam S. Bonaventurae reapse exponit, ita ut vera mens S. Bonaven– turae lucí restituatur. P. GAUDENTIUS BONTEMPS A BRIXJA (1612-1672). Cum Gan– dentio studium doctrinae S. Bonavcnturae magnum habuit incrementum. Doctrina Seraphici Doctoris intimius cognoscitur, et eius propria personali– tas verius determinatur. Gaudentius vult Seraphicum Doctorem vindic.are. Silentium, quod in scholis servatur de doctrina S. Bonaventurae, ut parum rationabile, acriter carpit. Maxime dolet, quod tantus Doctor non maiore as– siduitate legatur inter seraphicae regulae professores. Quando sistit inter sententiam Thomistarum et Scotistarum, frequenter a<l Thomistarum sen– tentiam sese inclinat, ad quam Seraphicum Doctorem trahit contra Scotum et Scotistas, quos aliquando quadam vivacitate refutat. VALERIANUS MAGNUS A MEDIOLANO (1586-1661). Tum in re scientifica, tum in re politica et religiosa Valerianus eminet inter magnos sui temporis vitos. Plura scripsit opuscula stricte philosophica, magna ori– ginalitate praedita, quae Valerianum vere fuisse philosophum ostendunt. Diligit equidem Valerianus libertatem ab aliis; eius attamen philosophia spiritu quodam augustino-bonaventuriano pervaditur. Iam inde ab anno aetatis suae quintodecimo opuscmlum S. Bonaventurae, cui titulus Itinern– rium mentis in Deum, sibi transcripsit, cuius studio - sicut ipse refert - ma– gno « philosophico conatn ,, incubuit. Quaenam fuerit ratio philosophiae J>. Valeriani, exhibent: a) indefessus conatus philosophiam liberandi ab exaggerato argumenti auctoritatis iu– fluxu; b) magis directa conversio mentis a<l obiectivam realitatem; e) accn– ratius studium Naturae. (1) « Andivi eam semper fuisse 8era1>hici nostri Capuccinorum Instituti voluntatem.... ut videlicet, gloriosus ille Seraphici Pat.ris gratus, S. inqua,m Bonaventura, summo ab omnibus in honore haberetur, atque ob eam causam in omnibus praecellentissimis doctrinis suis ab universa Religione nostra in Magistrum cooptaretur ». P. MARCUS A. G. A CARPENEDULO, Epistola ad P. F. Antonium a M1itina, Min. Gen.