BCCCAP00000000000000000001466
372 P. AGUSTÍN DE Ü0RNIERO sobrenatuml, .rechaza con cierta viveza la op1mon de Escoto y diserta largamente contra M.astrfo, Faber y Rada. Para Esco– to (1) y los escotistas existe verdadera distinción entre la capa– cidad d.el sujeto y la exigencia de la naturaleza. La capacidad pasiva del sujeto, en cuanto tal, mira a cualquier forma, ya sea natural o bien sobrenatural. Por tanto, cuando sea producido un acto, o infundida una forma que esté sobre la exigencia de la tal naturaleza, entonces el acto o la tal forma es sobrenatural. No limita Escoto la sobrenaturalidad de las formas a· su rela– ción con el agente que las produce sino que admite también hábitos intrínsecamente sobrenaturales (2). S. Buenaventura a su vez enseña (3) que la potencia pasiva de la criatura, si dice (1) « Ad questionem igitur respondeo, distinguendo primo, qualiter ali– quid dicitúr supernaturale. Potentia enirn receptiva comparatur ad actum quem recipit, vel ad agens a quo recipit. Primo modo ipsa est potentia natu– ralis, si naturaliter inclinetur, violenta, si sit contra inclinationem natura– lem ; neutra, si neque inclinatur ad istam formam quam recipit, neque ad oppositam. In hac autem comparatione nulla est supernaturalitas. Red compa– rando receptivum ad agens a quo recipit formam, est naturalitas quando re– ceptivum comparatur ad tale agens quod natum est naturaliter imprimere talem formam in tali passo ; supernatu:ralitas autem quando comparatur ad tale agens quod non est naturaliter impressivum illius formae in illud passum •· ScoTUS, Oxon., l. I, Prol., q. 1, a. 3. (2) ,, Igitur aliquid positivum est formaliter in isto per quod est dignus vita aeterna.... Hoc autem quo meritorie agit non potest esse pura natura.... igitur requiritur aliquid supernaturale.... Oportet ponere uuum habitum su– pernaturalem quo habens formaliter acceptetur a Deo, et quo actus elicitus eius acceptetur tamquam meritorius ». ScoTus, Oxon., l. I, d. 17, q. 1, a. 4. (:3) « Generalis est regula, quod si in re, cui attribuitur possibile simplici– ter est potentia simpliciter, tune ilicitur possibile simpliciter; si autem po– tentia secundum quid, tune dicitur possibile secundum quid. Nomen autem potentiae dicitur dupliciter, scilicet de potentia activa et de potentia passi– va. Potentia activa reperitur et in Deo et in creatura ; et ntraque est potentia simpliciter completa respectu sui actus.. .. Potentia vero passiva reperitur solum in crea.tura. Et hace quidem potentia potcst esse actui propinqua et ab actu remota; ideo potentia passiva dicitur simpliciter et secundum quid. Quaedam enim potentia nata est reduci ad actum a potentia inferiore coope– rante superiori. Quaedam est nata reduci a poten.tia superiore aliquo modo consonante inferiori.. .. Quaedam ita distat ab actu, quod si reducatur, non potest nisi a potentia superiore reduci, et hac quidem om¡:iino deficiente, vel nullo mo:lo consonante potentia inferiore, ut pata quo<l ex mortuo possit fieri vivus, et ex trunco fieri vitulus, et haec est poetntia secundum quid. Ex quo patet, quod potentia passiva simpliciter atteudiur secundum causas superio– res et inferiores. Et quia secundum quid dicittur per <lefectum respectu simpli– citer, potentia passiva, quae potest reduci ad actum solum secundum causas superiores, deficiente potentia creata disponente vel consonante, est potentia secuhdum quid et ilicitur potentia obeilientiae ». S. BoNAVENTURA, I Sent., d. 42, a. unic., q. 4; t. I, p. 757-758 et II Sent., d. 18, a. 1, q. 2, ad 5 um; t. II, p. 437.
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz