BCCCAP00000000000000000001456

DOS TEÓLOGOS FRANCISCANOS DEL SIGLO XVI. •• 409 3. Entonces, ¿Dios visto claramente es fin natural del hombre? Rada hace un recuento de las diversas opiniones. Entre los tomistas hay por lo menos tres soluciones distintas: El Ferrariense cree que el conocimiento de las cosas creadas despierta un deseo natural de ver cla– ramente la causa de las mismas, Dios (116). Para Cayetano el apetito natural elícito surge en el alma después que se recibe el don sobrenatural de la fe (117). Otros opinan que no se da ningún apetito natural respec– to de la visión clara de Dios, sino que después de recibir la gracia el apetito es sobrenatural aun en cuanto a la inclinación (118). Según Escoto, Soto y probablemente Santo Tomás, Dios es fin natural del hombre, aunque su consecución tiene que ser sobrenatural (119). Esta es la sentencia que Radi: se extiende a exponer largamente, pues es la suya propia. Se debe distinguir, nos dice, entre apetito natural y apetito libre. El apetito natural de la voluntad a su perfección es la misma voluntad propensa e inclinada, sin ninguna añadidura (120). El apetito libre, que es el querer libre, significa aquí el acto elícito de la voluntad que sigue a la aprehensión del entendimiento, pues la voluntad en el acto libre no se (116) Circa secundum articulum, in quo de principali qooiesito agitur (an Deus clare visus sit finis naturalis hominis), sunt diversae opiniones seu dicendi modi. Et cum non satis constet quid senserit de hac re D. Thomas, ejus dicipuli in varias secautur opiniones. Prima opinio affirmat, quod appetitu et desiderio naturali volun– tatis naturaliter cupimus videre Deum: nam visis effectibus, cognoscimus Deum esse, ex quo aocendimur desiderio videndi causam ,¡;>rimam et Deum omnium rerum auc– torem. Haec opinio ¡;>laicuit Ferrariensi... lb., a. 2; ,¡;>. 12b. (117) Secunda o¡;>inio est Cajetaui (1 ,p., q, 12, a. 1) quae duplici conclusione constat. Prima est: Si in homine sola et nuda naturalia hominis considerentur, non inest ei naturale desiderium videndi Deum. Secunda conclusio: Si consideretur horno lumine fidei illustratus vel habens aliquam notitiam ,de Dei clara visione, habet naturale desiderium elicitum seu actum elkitum voluntatis videndi Deum. lb. (118) Tertia opinio asserit claram Dei visionem et ejus fruitionem nulla ratione esse finem hominis naturalem, sed esse gratuitum donum, quod in hunc finem simus propensi. Secundum hanc opinionem Deus dare visus est finis noster supernaturalis, non solum quoad a:ssecutionem, ut veritas catholica docet, sed etiam quoad inclina– tionem. lb., ¡;>. 13a. (119) Quarta opinio est Doctoris Subtilis... asserientis Deum ciare visum esse finem nostrum naturalem, quoad inclinationem et propensionem nostrae naturae, quae naturaliter est prO!)e[lsa in visionem Dei ; supernaturalem vero quoad as'secu– tionem. Scotum sequitur Sotus... S. Thomas et Doctor Subtilis idem omnino sen– tmnt. lb. (120) Appetitus naturalis voluntatis est inclinatio et ,propensio -ejus in suam perfectionem, seu ipsa potentia voluntatis propensa et inclinata nihil superaddito. lb., p. 13a-b.

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz