BCCCAP00000000000000000001372

bE POTESTATE ECCLESIAE CIRCA SACRAMENTA e) Collationem infallibilem significationis statim ac ponatur res signi– ficans secunclurn lc.;gem suae institutionis. Ilaec tria esse Xto., qua hornini, attribuenda, viclinrns in thesi praeceden– t1, in qua dixirrrns Xtum. esse omfomn sacr.amentornm únrnediat1tm institntorem; ·. ipsc• igitnr deforminavit significationem unicuique sacramento propriam; ipse dedit sacramPntis efficaciam ita 11t, posito ritu sensibili, significatio rv:iclat ¡wactica, Ren aliis verbis, conferatur gratia sacramentaliR; ipRe tandem dctermi– llavit aliquo moclo rifoin sensiliilem sacramentorum. Institutio potuit essc: a) In spccie, si Xtirn. determinasset hanc materiam.et hanc formam, ita nt quaPlibc 0 t Porum mntatio corrnmperet Rnbstantiam ritus sensibilis. b) In genere, si Xtns: c1éforminasset pro matrria rt forma aliquod sig– nnm, quod sit aptmn ad hane gratiam significandam. Uti patet, in hoc ultimo caRn, major concederptur Ecclrsiae potPstas mn– trmdi matrriam et formam, quia posset tune Beclesia ádhibere, (quin 11n1tarP– tnr institutio Xti.), hoc vrl illnd signnm, d11mmodo aptmn esset ad gratiarn, a Xto. clrterminatam, sig·nificanclam; sic ad significandam gratiam, qnaP. in sa– eranwnto Orclinis confertur,. multa signa sunt onmino aptá, e. g. únpositio ma– n nnm, collatio instrmnentornm ; si nunc supponamus Xtum. Sacramentum Or– dinis in genere institnisse, E('elesia poterit, (quin mutetur snbstantia rei a Xto. praeerptae), nnnc adhibere i111posdionem 1nanirnm., crastina die, porrecti011.ern 1nstr11mentormn,. ant utrum.que simul. Iloc principium clebet retinPI'i: EcclPsia non potrst mutare icl quod a Xto. foerit institutum; si igitur Xtns. inRtitnit aliquocl sacramentnm in specir, nn– llam habrt Eedrsia potPstatem; si vero alind sacramentnm institnit in ge1wre, poterit Eeelrsia hoc, vel illncl, sigmun adhibPre, dummodo sil aptnm ad signifi– candam gratiam a Xto. iletPrminatam. Qnomodo antem Xtus. institnerít singnla sacramenta, an in spccic, vel in gc111:re, in singulis tractatihus vide1·e est. CAPUT V DE MINISTRO SACRAMENTORLJM Conn.exio materia~ 103. Saeramrnta, a Xto. Domino institnta, rebus tanquam matPria d ver– bis tanqnam forma, in ipRo eorumdém eonfectionis instanti, p<•rficinntnr; sed eum, llPC res, nrc ·verba, simnl nnita, invrniantnr, necessP rst al·iquern dari qni res et vPrba, rnatrriam scilieet Pj formam, componat ad 1rn11m signurn efforrnan– dum; ille igitnr, qni matrriam et formam in nn.wm compositnm rnlliyit ad eons– titutione.m sig_ni, dieitnr, rt Pst, sacramentornm minister. QnacrPrn1nm ·enirn t>st in praesrnti de 11l.inistr9 sacrarnPntorum, et, ¡n·imo quiclern: a) dP eo qni pos.~it rsRe ministrr; b) sec1tndo, cfo q1ialitatilms, quae in ipso reqninmtur, tam ad valú1am, quam ad licitam, saeramPnti coufectionem. ART. I Quis possit esse minister sacramentorum Animadvertenduin est qnaeri in hoc loco de eo qui possit sacramenta con•