BCCCAP00000000000000000001372

DE INSTITUTIONE SACRAMENTORUM 57 nil,i ille solus qui Deus est p.er essentiam·: (,,luis poterit 1gnire nisi solus 1gnis? ... Oportet igitur ut solus Deus, potestate propria, seu potestate auctori– tatis, a nullo alio derivata, instituere possit sacramenta; Xto. enim, qua Dflo, potestas auctoritatis competit. Potestas excellentiae: - Sed scirnus ex Tractatu de Verbo Incarnato Xturn. pro nobis, in sua humana natura, multa passum fuis:;,e, et in ea •plene satisfecisse "pro peccatis nostris, non pro nostris ciutem tan/;um sed etium tu· tius mundi" ( 1), nobisque gratiam meruisse. X tus. igitur propter sua merita conditor est et sponsor N ovi Testa– menti, et in hoc Novo Testamento sacerdos in ~eternurn. Ipse praeterea est caput Ecclesiae, quatenus in eam derivat suam gratiam in qua ipse dives est; hinc fit ut omnis gratia quae in Ecclesia Xti. sit, a Xto. tanquam capite des· cendat; et gratia, quae in sacramentis dispensatur, a meritis Xti. procedat. Oportuit ,igitur "ut ille cu.ius me?"ita aliis d:ispensuntur, specia/e domin·iwm habeat in media pe1· quae sunt dispensanda" (2). Nunc autem, hanc specialern Xti. potestatem appellamur "potestate11-c exccllentiae", quae plura, secundum Stum. Thomam, includit: a) "Primo quidem, q:aod meritum et virt1.is passionis ejus operatur in sacratnentis . .. b) Secundo, ad potestnt.em excellentiae, qu.am Xtus, habet in sacrwrMn– tis, pertinet quod in ejus nomine sa.cramcnta sanctificantur. e) Et quia ex ejus institutione sacramenta ·virtntem .obt·inent, iiule est quod tertío ad excellentiarn potestatis Xti. rrnrtinet quod ·ipse, qui dedit virtntem sncramentis, potuerit institue1·e sacramenta. d) Et quia. causit non pendet ab effectu, sed potius e converso, ·ideo quar– to ad excellentiam potestatis Xti. pertinet, q-aod ipse pofa.it effecturn sucrn– mentorum sine exteriori sacramento conferre" (3). Ex his jam clare sequitur non posse esse, in hac oeconomia, sacramenta quae suam _efficaciam et virtutem non habeant ex meritis Xti.; ipse enim, et ipsc solus, nobis causa fuit meritoria gratiae; ipse proinde, et •ipse solus, poterit gratiam nobis communicare; "nec est aHad nomen, ait Sanctus ' - 1 Paulus, in qua oporteat nos sal?JOS fiwri", ( 4) ; et. alío in loco:. "Ornnes enim . peccaverunt, et egent gforia Dei. Justifica ti grati.s JJer gratiain ipsius, · pcr redempt·ionem, quae est+in X to. J es-11/' (5). Ex his 'ciare etiam sequitur, secundo, quod omnia sacramenta pendeant a libera voluntate Xti., et ideo non aliter csse, nec posse, administrari ni,i dependemer ab ejus voluntate. I rnmcdiate. Haec vox oppouitnr voci ";nccliatc "; ille clicitur sacramenta immediate instituere, nui: 1 a) per seipsum determinat gratiam signil'icandam et (:onferendam. b) significatiouem imponit et alligl:!,t hnic ritui sensibili, et e) infallihilern efficaciam eum signo r,;er1sibili conj ungit. Mcdiate institueret aliqnis sacramenta, si alteri conununicarct f.ar :ultatem Jiae(} omnia determinandi. Si vero, quod aceidere potnit, ipst~ Xtiíiú determiHaHRHt sig11ificationfün. (l) I Joan., 2, 2. (2) Billot, De sacrantentis in genere, pag. 172, (3) Stus, 'l'hontas, 3, q, 64, a. 3, ( 4) Act.. Apost. 4, 12. (5) Ad :Ront., 3, 24.