BCCCAP00000000000000000001372

'!Yll~ VERÁ. CÁÜSÁLITATE sACRÁM:EN't'ORü:M · 51. .'At in sacramentis aliter ¡,e habet res; nam est Deus qui, medi3:nte sa- .cramento, agit in nos; ideo dicitur, et est, signum .praetieum sanetifieationis nostrae. Ad rem P. De la 'Paitle: "Minu.~ conJ]riia videtitr ista (sero in scholas invecta) sententia;. quasi per coUationern sacram·enti aliquid proponeretur. 1Jb oculos Dei dignum quod nobis conciliaret gratiam. Iste processus est proprius sacr-ificii qüod offertur, non sacramenti, quod confertur. In sacramentis etenim non s'istitur ante Deimi aliquod Xti. opus, sed ad.movetur hominibu,c;. Xti; virt1M1. Ad hominesJ' non ,ad DeÍim, dirigitiir significatio sacramenti...: Non igitur, cum sacramentum ex:ercetur, considerari debet X tus. quasi movens Deum ad bene– faciendum nobú, sed quasi 1:pse benefaciens nobis; pri;mo mo'l.lens quidem. ratio– ne clivinae natura.e, secundum q1ia.m agit 1d catisa principalis una cum Patre et Spiritu Sancto; seciinclo, ratione siiae humanae naturae, quae, mota a causa prima, rursiis ministros movet sacramenti; .adéo ut mot1:o cl1:vina per humanita- .. tem Xti. et ·múiistri actionem pertingat iisqiie acl effectiim sacramentalem; per prius' quidem ad e.ffectuni significatum et significantem; per postérius vero ad effectum significatum tantiim" (24). Qt1are etíam el. P. Bil.lot eaingem lmJus séntentiam dedit refutationem: "Ilinc, sicut ratio sacrificii et'ratio sacr,amenti siint duae rationes essenUali,ter diversae, ita modils cailsancli,· qili sacrificío proprius est, essentialiter differt a rnodo causandi qui consideratur in sa~ramentis. E't sacrificium quidem cau¡¡at impetrative, id omnes concedilnt, qiiia acl hoc ipsimi filit institutum.... Sed curtt hujusmocli causalitas sit omnino extra f ormalem ratione,m sacramenti, non est i1i praesenti ullatenus attendenda', (25) . . d} Tandem "esto quod sacramenta causárent praesentando Deo mer,ifo c,:ucis; fl,f certe non oail~arent significando gratiam" (26), Jamvero oportet om• nino dicere quod saeraménta é,ignificando eausent gratiam, quia saeramentasunt s-.igna,, et propria signi operatio est speciem sui sensibus. ingerere; eau_salitas igi– tur et sign:ificatio debent, inveniri in eadem H.nea atque in eode1n ordiM, síeut in superioribus fuse explieatum remanet. ·. ' -Non potest igitur admitti,causalitas moralis saera1nentort1n1. Pars 3'J: ·Non sunt causm physicre gratilé. ' ' ' Status qu~stionis · · 82. R,ejectasententia de eansalitlite morali eiacramentortim; quaeritur rtuM utru:tn ,sacramenta sint éailsa.e. physicae ·gratiae. ' . Causa physica, ut scitur, illa est quae sua virtúte phys1'.ca effeetüm ope– rntur; si igitur sacramenta diceremus cam,as physieas g'rat.iae, eo ipso affirmá• remus sacramenta habére aliqtiam virtutem physicarn., creatam, ad producendani gratiam. · · ·· Sed nondnm satis, nam: in ha~ sententiá affirmatur. adhuc, rltque deren– ditur, sacramentum instrumentaliter attingere ad 1'.p.fom .~úbstantia:m gratiae; non tantum · a,cl qu,a)m.dam, thisposit-ionem ei ·praeviam. · ' Auctores istius sententire~ · · , 83,' Primus om~ium mo'rta1im:n, qui hanc sententi~~ impugnavit, fuit · Cajetanus, qui Stum, Thomam commentans, ita scripsit: (24) De lá. 'l'aille, Mysterium JÍ!.dei, pa,g. 582, in flota. (26) Billot, op. cit., pag. ll.8. (26) lbl.4, 1 pa¡-, 120; 1