BCCCAP00000000000000000001372

5Ó DÉ -VE11A CAUSALITATE SACRAMENTORUM'. Quare dixerunt, sacramenta esse actiones Xti., quae ejus meriÚs digni– ficantur et valorem infinit~m accipiunt; hinc, ~acramenta sua bonitate et excellentia movent Deum ad gratiam coriferendam;, sic e. g. De Lugo et multi alii Societatis Jesu (22). "Dici potest, sacramentum, nomine et auctoritate Xti. ad'Yninistratwm, exhibere coram Deo pretium sanguinis Xti, in cruce effusí; sicut etiam inter– pellatio Xti. pro nobis ~n coelo non est per novum meritum, sed ;est exhibi/iio mer·itorum Xti. 'in cruce exhibitorum. At su11posita ta1i Xti. institutione sacru,– mentornm, fundata in pretio infinito suae JJassionis ac ,yywrtis, et s11pposita Dei acceptutione hujus sacrae actionis symbolicae ad e'tfectum applicationis meri– torum Xti., sacramentum nomine Xti. administra,tum, ips,a sua dignita.te deri– vata ex Xti. me~itis, exigit. . . collatiQnem gi·atiae, ad quam est institutum. · Xtus, in cruce éompfovit rede·mptionem, universalem voluntate quodammodo 'an– tecedente: in sacr ,ament.is et per sacramenta sua, rite adhib,ita, eam applicu,t. particutariter ád justificationem peccator~m et sanctificationem j,ustorum vc- luntaté consequente" ( 23). . In hac igitur séntentia, dicunt, ~~re ac proprie salvatur sacramentorum causalitas, nam s¡cramentum, _quatenus est actio moralís Xti., repraesentat co– ram Deo preti_um quoddam infinitum, pro quo Deus_ dat gratiam. - Hujus sentenÍire refutatio. ' 81. Haec sententi.a ·revera nobis non placet prop.ter multíplices rationes quas statim exponimus : a) Dicitur in hac sententia, sacramenta, sua bonitatP Pt. .Pxc•pllentia, mo– vere Denrn ad conferendam gratiam; jamvero iste modns loqnendi est rnetapho– r-icits, uam profecto sacramenta non ·rnove1'it Denm efhóenter· nt velit conferr,~ gratiam; debet proinde explic~ari, et, ut videtur, nihil alind sibi vult' nisi quorl :;;acramentum est icl pro q1w Dens confert. gratiam; sed statím apparet lmnc 1nodum influendi in collationem gratiae non pertinere ad eausalitatPm efficicn– tcm, sed potius ad fina km. Ergo' in hac sententia non salvatur cansa.litas eff i- cien.~ sacramentorum. ' - b) Sacramenta non sunt actiones morales X ti., sPd id quod ex hac actio– ne ~esulfat; id est, sacramentum non t>fü ·overatio, sed operatwmj jamváo :in tantum sacramentlim esset cansa mora.lis gratiaP in quantum habPrPt valorem iritrinsecum, qui proinde compPnsaretur per gratiam. Sed sacramentum non habet talem valorem intrinsecum, quippe non efficitnr ab' ipso Xto. Ergo nec potest ab ipso intrinsece dignificari. · e) Sacramenta, dil1nut fautores causálitatis moralif:, nhibent eoram Deo pretium sanguinis Xti. in cruce effm;i; sed haec doctrina videtur confnuclere sacrificút.m .et sacra,ment1tm. ,Jamvero sunt res omnino distinctae. Ergo.... Nam sacn:ficútm est uti.que exbihitio atqne prae,;entatio, eoram DPo P~– tre, meritorum Xti.; est actns l'PVet'entiae, culhrn et, submis~donis, qni PO. vrl ma– gis commendatur quia est actio morali.s Xti., quia ejus noniinP et auctoritate -celebratur.... ; in sacrificio igitnr nos agimus in Deum, per hoc quod ante ejus oculos pi'aesentamus :rn,erita et passionem Xti. (22) De Lu,ro, De sacra.:mentis in gen., disp. 4, sect. 4: Va.squez, in 3,. q. 62, a. 4, disp. 132, et 133; Ca.no, Bélectio de sacra.:mentis in genere, ·p. 4, ,concl. 6; Pesch, De sacra.m. in ,renere, n. 144 sqs. l'ra.nzelin, De sa.cra.mentilil in genere, th. 6, n, 2 et 3. (33) J'ra.nzeli:11., loe, oit., pag·, 109. ·