BCCCAP00000000000000000001372

42 DE ALIO EFFECTU SACRAMENTORUM BacramentiB in quibus non imprimitur character; aliud; quod est res tantum, Bicut gratia''. ( 4). Consonat in suo opere "Mysterium 'Fidei", non tantum in. re, sed etiam in probatione, P. De la Taille, ·qui .ita séribit :"ConBentanee ad mentem veterum, tenendum est cum f;to. Thoma, ut in hoc sacramento (Eucharistia) ita in caete– ris ritum externum (sacramentum tantum) non causare suitm ultimum eff«c– tum {rem tantum) nisi mediante re et saer.wniento,_ quod est effectus primi -et causa tertii. Citjus ratio non est quia non possii iisurpatum (1, ministro Xti. sen– sibile elementum causáre aliquid spirituale; immo, causat aliquid spirituct/.e, scilicet characterem, baptismalis ritus. Sed ratio est, quia efficit directe ritus sensibilis. id quod directe .significat; Significa{ autem directe• potestat'em sacri– ficalem, vinc1{l1{m conjugale . .. ; quo ?"ursus significatitr al·iquis effectus suo modo- ad sanctitatem gratiae pertinens; qui .proinde, dum signi.ficatur, etia.1n 13/ficitur" (5). Confirmatur nostra sententia cum facto reviviscentire sacramentorum. · 69. Haec nostra thesis non parum confirmatnr cnm alia veritate theolo– gica qnae non nisi in hac senteutia potpst satisfactorie explicari, nernpe reviuis- centia sacramentorum. · Uertum est,, et ab omnibns theologis aclniittitnr, quod cletnr rem:visc.entia scwramentornm; quanclo enim aliquis ficie accedit ad sacramenta, non snscipit gratiam sacramentalem; secl si fictioncni removeat, sacrarnentum certo certius 1·eyiviscit, et statim .confert gratiarn sacramentalem. J·amwro, uti postea probabimus, sacramenta Novae Legis sunt eansae efficientel:i; causa vero effidens ''sicut non operatnr anteqiuvm sit, 'ita nec ag'it, po1.dqi1am es;;e clel:iid" (6); quomodo igitur saeramentnrn exterius (quod trau– siit) poterit esse causa efficieus gratiae, quae hic et irnnc producitud Non enim aliud restat nisi dicere qnod '' res et ,;acramentwrn" causet gratiam, quae de facto confertur. · Qnare facile intelligitur, cnr sacramenta characterem imprimentia, ab onmi-bus theologis dieantnr reviviscere 1-;tatim ac obex removetur: rewanet enim semper character (qui est "res et sacramcnticni'·'), qui proinde exiád, et posfa- fot, et ca1isat gratiam. . Intelligitur secimdo, cur ab omuibus etiam theologis dieatúr Encharistiam non reviviscere; siquidem "res et sacramentum" est praesentia Corporis et San– guinü, Xti., quae desinit statim ac specie.: :mcramentales corrnmpnntur. Intelllgihll:" tertio, cur generatim f('Yivisceutia aclinittatnr Íli l\Iatrimonio et in Extrema Unctione, at cum qnadam restrictione; nam ibi "res et sacrarnen– tmn ,,, est vinciüwrn conjuga'le Yel aegroti in manüs Dei commenclat-io; nunc au– tem, vincl~lum conjugale solvitnr mortuo 11110 conjuge, et aegroti commenclatio evanescit, recedente infirmitate. In Poenitentia idem diceuclum vidt>retúr, nisi fuissent multi theologi qui sacramentum Poenitentiáe pos~e esse Yalidum et informe infitientür; quod,, cum majorem postulet. tnictationem, suo loco declarabitur. ( 4) In IV Sentent., dist..1, a. 1. (5) De la. Ta.ille, Mysterium l'idei; cfr. si vis, in nota, quid unun1ciuo.dque sacramen, .. tun1 directe et imn1ed~ate significet, pag. 581. ( 6) Billot, De sacranientis in ¡renere, · pag. 111.