BCCCAP00000000000000000001372

36 bE NATURA CHARAC'rERts mrntalcm (•xtnnarn cprnc> statim pertransiit.' 11Jrgo in doetrina Patrnm dr sig– nacnlo indelebili et infragili .... únpli:cite saltnn continPtnr existrntia eharaderi". Probatur ex Sacra Scriptura Jam andivirnns a Theologis qnod C'X Sacra Scriptnra nnllum pm;sit fo•ri validmn argunwntum pro Pxistentia charaeteris. Attanwn, videndum restat nüurn in sat·Nt Sc'.riptnra, vrout interpretal:r iuit n l'atrilms, aliquod habeatur prn nostra thesi argnmentnm. Aliqni Patres, P. g. 8t11s. ,1thrwasius, 8t11s. C:yrillus, 'Basilius rt ,,im/Jro– úns, <'.itant aliquos textns, qnan(1o loqmmtnr (le si::!'illo, YPl lle sig1Hl('.1tlo. 'fextm; ab ipsis citati snnt isti: '' In qno et crnclcutes siynati cstís 8p/ritu, • pronússionis sancf.o, qni est piynus l1aereditatis .... " (17). "Nolite contristari 8piríhu11 Sa11,cfon1, in qno siunati estis'' (18). "Q1ti autem confirnwt 110s vobisc1rn1 iu ,Yto. et q11i unxit nos Dens; qui et siqna1,it nr;,s, et dedit piynus 8piritus i11 cordi/n1s 1wstris''' (19). QnaPritur igitur nnnc, ntrnm in ornnibns bis textibns habramns saltrm argumentmn patristicmn; <'t quaestionem J1cgati1·c sohinrns, quia non rlesunt apud Patres rnultfü' aliar istormn trxtunm intPrpn,tationes. Unde, neqnP ('X canone interno, nPque externo, nti dici solrt, probari po– tPst r'xÜ;trntiam eharacteris in Sacra Seriptura eontinPri. Nihil ig·itnr rrstat ni,,i qnod eam admit.tamus ob solam auctoritatem Romana.e 1-iJcdesiae, in f¡no 1naxi– nrnm, sPd rationabilc, prae1-,tamns obsNplium DPo rpvrlanti et ejus ficlPli et in– fallibili Ecclesiae (20). § II - De natura characteris Quid sit charact,er. 52. Cirea naturam sen essn1tiam chara<·teris non nna, sed nrnltiplrx, est theologornm i><'ntentia. ,J uxta Dnrao11d11rn eharacter "cst sola rrlatio ration is, J>Cr quam ex inst i– tutione et pactione divina depntatn1· aliq1li8 ad saeras actiones" (21). Haec tanwn senteutia Dnra.nrh ab omnibns aliis theologis rejicitur, t::t merito quidPm nam compmii nequit, nrq1w rum Coneilio Triclrntino, neque cmn dietis Patrum. ,Tuxta ali:os theo/,ogos eharaeter rst aliquicl verr realc et 011tolooic11m; at mira vigt>t ínter ipsos varietas quando agitur de ejus redmtione acl c,ategoriam enti~. Gt>nPratím omnes 'I'ht>ologi dÍ('nnt. cliaraeterem Psse redneernlnm ad ge- 1rns quahtati:s: sed non eom·( 0 ninnt in <leterminatione spPr.iei q11alitatiR, siYe ha-• hitiis, sive potentiae. sÍYP ¡mssionis sivf' forma.e (22). (17) Ad :Eph., 1, 13. (18) Ad Bph., 4. 30. (19) 2 Cor., 1, 21. (20) Cfr. l'ranzelin, De sacramentis in genere, lh. 12, nhi totam rloctrinam de lixistentia characteris perfecte et absolute invenies in ve~tig-atan1. (21) In IV Sentent., dist. 4, q. 1, n. 11. (23) Sic .Alexander Alensis putat characterem pertinere ad primam speciem qua- 1,itatis,, nempe habitum impressum in anima, P. IV, q. 8, meml,r. S, ,1. 1; etiam stus. Be– llarminus, De sacramentis, lib. 2, c. 1 9; Suarez, De sacramentis, di8p. 11, sect. :i. n. 14. Alii dicunt pe-rtinere ad secuna.am , ne1npe p0tentiarrt: ita Stus. Thoma.st 3, q, 63 aJ 2, et ¡ ¡pmerat.im omnes Thoi:nistll.e. ., '