BCCCAP00000000000000000001372

~:E E:XISTENTIA CHARACTERIS -------------'-----~ Item Cajetanu,s dicit~, "q1wcl sacramenta únprimant ·charact~rem, ex Sa• era 8cripfora non habetur, sed ctb ecclesiaé a1wforitate, et no?" multum, an• hqiia" (9). . . . . In distinctas abeuut sententiae Theologi quando fotendunt determinare modum probationis, an nempe possit probari ex Sacra Scriptura, an ex' Tradi– tione, an solwn ex auctoritate Ronwnae Eéclesiae. Sed iste dissensus in rehus scholasticis suppónit, tanquam fundamenlum, ipsam existentiam rei de qua agitur. · . ,Tamvero consensus Theologorum est infallibilis. Ergo doctrina de existen– tia. characteris est doctrina'ínfallibilis; ét. cum ejus veritas nequeat deduci vi ali– e~jus ratiocinii vel conclm:ionis, clicendá est veritas revelata, iri deposito reve– lationis contenta, et per organum rrraditionis conservat!l, in Ecclesia_Dei. Nota Bene Theologi omnes non tantum coricordant in admittenda existentia charáC• tel'is, sed praeterea conveniunt in aliquibus notis ipsius: sic adest consensus circa indelebilitatem characteris (saltem· in hac vita) et circa initerabilitatem ,sacramentorum in quibus ·character iíliprimitur ---'"· Ergo etiam ex cons~nsu Theolog~rum p'robatur characterem esse indelebilem (saltero in ha<;: .vita), (,t sacramenta, qu3:e characterem imprimunt, iterari ñon posse•. Conclusio quredám maximi momentt · , 49. Cum apostolicitas cujus1ibet doctrinae possit duobus modis cognoscl, nempe per. documenta· conciliari~ sive pontificíá, et per consensuin Theologo– rum, jam ·per s~ patet quod existentia characteris recenserida sit inter veritates • apostolicas, sive revelatas; utpote · habens in sui favorem, tum documenta pon– tificia, tum consensum omnium omnino Theologorum. Tandemi si intellectus' ttius, ratiol'.lalistica necnon protestantica mente imbutus; nondum quietetur, existimetque nostrum argumentum parum; vel nihil, vale~e, recordare, ·quaeso, ·nos catholicos duplicem habere fontem revefationi3 1 • Sacram S't!ripturam nempe, et Traditionem, sicuti · in Theologia Fundamentali 'probatum est; rios ·ergo recursum faciinus ad organum Traditionis, a Xto; Do– mino institutum ad <lustodiendum depositum fidei, quod est magi_sterium perpé• tuum successionis apostolicae seniper vivens in saécula saeculorum. Argu,me_ntum: ex: Patribus. JJt scientiae theologicae fiat satis adintelligentiam fidei, utque exigen.tiae polemicae occurramús; necesse est indicare doctrinam de charactere prout in ~uccessióne apostolica .continetur; h.oc modo convinci poteru'nt adversarii nostri, fidem, qnaín nunc habemus, non esse ab Innoceiitio III excogitatam et in 0011:. cilio Tridentino noviter iniroducfam et defúiitam, sed apt1d Patres esse conten• tam, ideoque origine:m di'Vinam merito sibi postulare.;.. · · Porro, doctrina de charactere consiclerari potest : a)· In. operibus Sancti Augttstini, et b) In éaeteris Patribus. Ratio istius divisionis in éo est, ,qnia Htus. A1.tgustinit8 élarissime, ut mul– tis videtur, (aliis tainen non concedentibus), exposuit contra Donatistas effec- (9) 3, q, 68, a.. 1. ' 4*