BCCCAP00000000000000000001372

470 DE INDISSOLUBILlTATE MATRIMONII w,;orem a viro non discedere;· quod. si discesserit, manere ·innuptam, aut viro r suo recanciliari. Et vir 1ixorem non dimittat" (U). "Quae sub viro est m1tlier, vivente. viro, alligata e;t legi: si autem mor– twus fuerit vir ejus, soluta est a lege viri. Igitur v-ivente viro, vocabitur adul– tera si fuerit cum alio viro.:. si autem mortuus fiierit vir' ej,us, liberata est a lege viri, ut non sit adul.tera si fuerit cum alío viro" (12). In his testimoniis supponit Stus. Paulus dari aliquas causas separationis virum inter et uxorem; at statim addit, m_ulierem a viro separatam non posse · alii nubere dum vir ejus vivit. Ergo omnis exceptio excluditur ab Apostolo, praet er mortem unius conjugis. . Nemo non videt adulterium esse ca;usam .omnium maximam separationis. Si enim, in casu adulterii, licitum esset ,coujugibus ad alias nuptias accedere, doctrina Apostoli esset omnino falsa. Ergo matrimoniúm est intrii1sece iúdisso- lubile, etiam in casu adulterii. ' · Objectiones Objectio n: . 710. Apud Mt. 5, 32, et 19, 6 diéitur: "Omnis qui dimisit uxorem ·suam, exceptn fornicationis causa, facit eam moechari; et qui dimissam du1terit, adulterat''. . ' "Quicumque dimiserit uxorem suam, nisi ob · f ornicationem, et aliam duxerit, 1noechatur; et qui dimissam duxerit, moechatur". Respondeo: Et· in his locis .agitur de dissolutione· matrimonii quoad vinculum - nego; cJe dissolutione rnatrimonii ouoad torum et ha.bitatio.nem - concedo. ' · Sensus igitur loci bue redit :_ Hcitam esse dimissionem unius conjugis in casu adulterii, vel forliicationis; sed mulierem dimissam non posse alias nuptias contrahere quin moechetur, tum ipsa, tum vir dimittens, si novas nuptias ineunt. Quod iste sit sensus huju~ loci probatur ex context?J, et ex locis parallelis: a) Ex contextu. Nam.: 1 9 ) Christus immediate ante, matrimonium ad su¡im pri– mitivam · institutionem ·revocat: uQuod ergo Deus conjunxit, hamo non separet". Et statim abrogat libellum repudii a Moyse concessum, quia "ab initio non fuit sici,. De– nique rur!ms affirmat om~imodam indissolubilitatem mátrimonii, nam, quamvis vir possit, in casu adulterii, uxórem dimittere; tamen adulterium committr,ret, si ad novas nuptias convolaret. 2') Iste sensus confirmatur ex ·verbis Apostolorum, nam Apostoli, mir¡¡,ti, dicunt: "Si ita est causa hominis cum uxore (ut scilicet in nullo casu solvi possit vinculum conjugale) non expedit núbere". Jamvero Christus hunc sensum, ab Apostolis intellectum, con,firmat. dicendo quod. ad praecavendum incommoda matri– .monii, non est aliud .remedium nisi virginitas (13). · b) Ex locis p.arallelis. Nam Lucas, Ma?'cus et Paulus verbis clarissimis dicunt matrimonium esse indissolubile et positive omnem except-ionem excludunt.· Unde si aliquod dubium remaneret. ex Mt., elementalis regula sanae hermeneuticae praecipit quod locus dubius Mt. explicetur per clariorem aliorum, et non vice versa. Praeterea Sacra Scriptura interpretari debet ad sensum 1 Patrum. Sed Patres 1.miversaliter intelligunt locum Mt. de indissolubilitate matrimonii, nec unwm testimo• nium afferri potest in· quo dicatur matrimonium solvi posse .in casu adulterii. Ergo... (ll) X Co:r., 7, 10. (12) Ad :Rom., 7, 2. (13) Il1i4., v. 11-12.