BCCCAP00000000000000000001372

DE ATTRI'l'IONE 363 Ex considerat,ione turpidinis peccliti concepta. Turpido peccati oritur e:ic eo quod peccatum.formaliter sese opponat legi Dei sive naturali et aeter11ae, sive positivae; hine, ut eonsideratio turpidinis peccati valeat ad destructionem peccati, non potest separari ab hac oppositione ipsius _ad legerri Dei;· si autem separaretur, id est, si aliquis detestaretur peccatum ob ejus oppositionem n.a– titrae rationali, aut hii-mano convictui, non esset attritio, de qua in praesenti. . .E.re metii gehennae et poenan.vrn.. Géhennae 1iomine venit infernus, id est, poena aeterna damni et sensús. Poenae autem nomine venit omnis poena temporalis sive in hac, sive in altera vita luenda; ita, contra lla-sqnez (1), cmninunis sententia theologorum (2). Ifinc attritio potest concipi sive ex m(;ltu inferni, sive· ex poena tempo– :rali quae debetur non tantum peccatis mortalibus nondum remissis, sed etiam peccatis mortalibus jam remissis et venialibus, qüibus infligí possunt a Deo poenae temporales utriusque vitae. . . S~d notari oportet quod attritio, ex :rnetu gehennae et poenae concepta, iutelligi debet de .Deo in quantum ipse, offensus, infligit poenam aeternam et temporalem; .quod, in attritione ex metu poenae aeternae, semper et necessario · habebitur, quia ipse solus potest poenam aeternam infligere, non vero i;n. metu poenae temporalís. Attritio servilis. Ex his recte colliges metum poenáe aeternae esse timo– rem Dei; metmn poenae temporalis. debere etiam esse timorern. Dei ut ad jus- . tificationem aliqtiid valeat. · . .. Duplex timar. Sed timor Dei potest esse duplicitér : V el filialis; vel ser– vilis; filialis est ille quo moventur filii erga patrern, quem fideliter amant, _et .cui vitare vo1'unt quamlibet offersam, .~ervilis vero est ille quo moventur serví, ex tim<j)re scilicet poenae, et quidem poenae tantum. • Duplex · attriiio. Hinc oritur duplex attritio: s,implic_iter servili,3, et se1·- ,viliter servilis. · ·. Cum aliquis peccatum detestatur. ex tJ.more poenae ei. debitae, potest de– testare, vel P§CCabum ipsitrn, vel poenain tantu,m, abstrahendo a peccato prout, est ca,µsa poenae. Attritio simplfoiter 1,er;vilis est illa iii qua peecator detestatur, et peeca- • tum et poenam peccati, e_xcludendo ab eo et unum et alterum. · Attritio serviliter servilis est illa in qua peccator detestatur quidem poenarn peccati, sed non peccaturn ipsnrn; quapropter taliter est ·aispositus ut, poenam peccati detestando, vellet adhuc peccare nisi incurreret in novam poe- nam. :Aliis verbis ~ in timore sirnpiiciter serviU, peccator considerat poenam ut rnalum situm, sed non ut summum maluni; quapropter poenam odio.habet, quia est rnala ipsi ·et quia est offensa Dei; e.t offe¡isa Dei majus malum est quam poena Jpsa; in timore se-r·viliter servili, peccator considerat poenam. itt summum rnalum,· quapropter poenam odio habet rnagis quam peccatum ipsum; J amvero nemini potest esse dubiüm quod ·detestari poenam potius quam peccatum, aut excludere poenam · peccati potius .quani a:l'fectum peccati, est seipsurn velle potius quam Deitm; quapropter timar· serviliter in quo non exclu- 1, ' (1) In 8, q. 92, a. :l, dub. 3, n. 3. (2) 'C;fr. Suarez, in 3, disp. 5, sect. 2, n, 1¡;; I,u¡/;o, l>e :s>otl!.itent!.a, disp. 5, n. :Ú7, Ul,