BCCCAP00000000000000000001372

DE CONTRITIONE 35'7 ~ II - De conirüione perfecta. Connexio materire 517. In superioribus dictum foit ele natura et necessitate contritionis in quantum contritio requiritur ad saerarnentum Poenitentiae, tanquam ejus ma– teria proxima, et diximus eontritionem formalern esse omnino necessariam eum proposito saltero virtuali non peecandi de eaetero, ad hoe ut úi sacramento Poc– üitentiae obtineatur remisisio peecatorum. Sed cum contritio elici queat e p/,itribiu; 1notiv,is, e. [J. e:x: amare Dei, ex f;urpúline peccati, ex timore .(Jehennae, ev1chms est quod plures etiam dentur spceies eontritionis; quare agendum nobis eRt in praesenti: a) de contritionf. e-licita e:c a:more De·i, quae dicitur perfecta, et b) de contritione clicita ex a/,,io q·uocurnqiie motivo minus perfeeto, quae apellatur pontri'tío imperfecfo, seu attritio. Nunc autem, contritio perfecta, 20 quocl proeedat ex amore earitatis jus– tifieat ante actualem sacra:menti snsceptioncm durnmodo votnm confitendi im– portet; imperfecta vero, non justificat extra sacramentum, sed :,mfficiens est materia sacramenti. Quare ag'emus : primo ele (Jontritíone perfeeta, et secttnclo de imperfecta, iileu de attritione. I-De cor.úritione perfecta . THESIS 13;¡,,: Omn!s et sola contritio, ex motivo caritatis elle.ita, semper justificat ante actuafom susceptionem sacramenti Poenitentiae. Pars 1\1.: Omnis contritio justificat semper ante actuailem susceptionem... Explicatio terminorum 518. Oontritio est ipsemet actus poenitentiae :formalis, qui eli~itur e mo– tivo virtutis poenitentiae generalis vel specialis. Ex motivo cardat1:s. lnter omnia motiva propter quae elici 0 potest con– tritio, eminet motivum cari:tati'.s, seu arnoris erga Deum. Divisiones: Demi1 amare possumus, vél quia est in se bonns, vel quia est nobis bonus. In primo casn amor est benevolcntfoe, in secundo, concttpisccntiae. · Nos agimus in thesi · de amore erga Deum in quantum amor tendit iu .Deum prout est in se bonus. Sed rursus iste amor benevoleutiae erga Deum potest esse. plus 1~üírnsve perfeetus, prout tendat .in Deum prou.t est in se bonus et .mper omnia amandus; vnl tendat in Deum prout est in se, at non s,uper omnia amand·us. In primo casu mhor benevolentiae erga Deum est perfectissirnns, et con– vertitur in amorem amicitiae Deum ínter et hominem; est amor simpliciter caritatis. In secundo casu amor benevolentiae ei::ga Deum est min1is pcrfect1is, quia nondum diligit Deum prae omnibus aliis ereaturi:s, et ideo yi istius amoris homo non sit clispositus omnia potius clespicere quam peccare rnortaliter. In thesi intelligimus amorem erga Deum perfectum, qui sicilieet tend1.1,t m Deum :prout est i1i se 'li<mus, et p1·oiit apprefoi(ttive s1Jmm.its,