BCCCAP00000000000000000001372

6 DE NUMERO ET EXISTÉNTIA SACRAMENTORUM cacia et de momento institutionis Scholastiéi longas pro more suo statuerunt investigationes. Hoc tamen argumento irrident Neo-critici et Modernistae; pro ipsis est argumentum theolvgicnrn, cui nullam adscribunt auctoritatem, quandoquidetn ignorare volunt ea quae de infalliqilitate Ecclesiae, Patrum 'rheologorumque consensu .in Theologia Fundamentali dicta sunt; ipsi acquiescent argumentis historicis; historia vero, inquiunt, penitus tacet usque ad saeculum XII, in quo septenarius numerus sacramentorum ope evolutionü1 efformatus est, Proponamus ergo nunc argnmentum hústorfourri, quod usque ad saeculum V descendit. Argumentum secundum - E. CO\llS~nsu omnium dissitarum ecclesiarum cum Ecclesia Romana. 8. Orones sectae sive schismaticae sivi:i haereticae, decursu temporis, ah · Ecclesia Romana divulsae, septenarium numerum sacramentorum unanimitcr retinuerunt tanquam dogma ab Apostolis traditum - Atqui iste consensm argumentum est inaequivocmn apostolicitatis istius doctrinae - Ergo septena– riµs riumerus sacramentorum est veritas revelata·. Prob. major. - N estoriani et -11.ívnophysitae, "·incle a saeculo, V ab Eccle– sia dissecti eandem septem mysterioriim fidem retinu,enint et adhúc vrofiten– tur" (1~ ; iste consensus videri potest in eorum libr'is' liturgieis, in attestatiorn! suorum Episcoporum et 'rheologorum, in suis praedicationibus (20). Eccl(?sia Graeca, quoties de dissidiis theologicis curo Ecclesia ·Romana trac– tavit, praesertim in Coúciliis Flornitino et Lugdunensi, ut, bis remotis, lutio · Graecorum et Catholicorum efficeretur, m~nquam .meiitionem fecit de diverso numero sacramentorum; addnxit utique diversitatem in administratione B~p– tismi, Confirmationis et Eucharistiae, aliaque miuoris momenti; quomodo igitur vel cogitari potest diversitatem inter nos et illos adfuisse, neque eam in mectium attulisse ?.... · · ~ Sed praeterea, quando Protestantes conati sunt Ecclesiam Graecam ad suam seetam trahere (Saec. XVl et XVII), ratio potfssima, ne clieam praecipua, cur Graecí unionem illam rejecrrunt, erat haec: quia_ secundum: sanctos. Patres septem erant ipsis traclita sacramenta: "1Jicún1ts, re,spondentnt, praeclare noú(s sanctas tradidisse Patres itnarn, sanctarn, catholicarn et apo::;tolicarn totius popul:i christiani Ecclesiami esse ...-. In ea. item catholica et orthodoxa Ecclesfo septeni d,ivina sacramenta esse·: Baptismwm scüicet.. .. , nor~plura nec pauáora esse ... Et haec quidem omn-ia sal1tf'is nostrae remedict i:vse J esus X tus. De1.1:s et Domirm.~ .,iwster nobi::; tradidit et sancti e.f1ts apvstoli ". · Iuuno, cum saeculo XVIII, Calviüiani ad suas partes Patriarcham Cyril– lum Lucarim adduxerint, rt iste errorPs Protestantium impudenter in Ecclesiarn Gráecam spargere inceperit, dicendo Eeclesia:in Graecam dito tantum sacramenfo agnovisse et agnoscere; Baptisrnurn scilicet. et Encharistiarn, Episcópi omnes orientales et universut3 clerus, pluribhs in Synodis coacliwati, Cyrillum Lucarin:i damnaverunt: "Anathema Cyrillo dog·matizanti et credenti nvn esse septein sacramenta Ecclesiae, id est, Baptisrna.... ". ,., Et in Synodo Constantinopolitana, anno 1642 habita, hanc luculentissí- (19) Franzelin, ·op. cit., pag-. 269. (20) Cfr, plura ~estimonia apud Franieltn, op, cit. loe. cit, -