BCCCAP00000000000000000001372

DE PRAESENTIA REALI CHRISTI Quid igitur tune Jesus'! Confírmabit Judaeo,rum intel!igentiam, an errore crasissimo accusabit eos dicendo non bene intellexisse ea quae ipse in medium protulerat? "Dixit ergo eis Jesus: Amen, amen dico vobis: Nisi mcmducciveritis ca1'– nem Filii hominis et biberitis ejiis sangiiinem, non habebitis vitam in t'obiB. Qui manducat meam carnem et bibit meum scmgninem, habet 'vitam aeternam... Caro enim m0a vere est cibus, et sanguis meus 'uere est potus; qui manducat meam carnem et bibit meum sanguinem, in me manet et ego in illo . .. Sic11t misit me ,vivens Peder et ego vivo propter Patrem, et qui manclncat me, et ipse vivet propter me. . . Qui manclucat hunc panem, 'VÍvet in aetern111n" . .. Iste modus loquendi, tam audax, et tam repetitus, evidentissime confirmat intelligentiam Judaeorum de realitctte carnis in cíbum mcmclucand,w, et de re– alitat€ vini in potum vivendi, nostramque mentcm ita ad eamdem a:ffirmatio– nem cogit ut necesse sit aut Christum dicere amentem, aut nos appellari stultos et irrationales. Sed hanc veritatem multi portare non vakntes, dicebant: "DuJ'US est hic sermo, et quis potest eum m1clire?; et rn:ulti cliscipuloruin ejus abierunt retro". Haec omnia nullam prae se ferre videntur difficultatem, et, a catholicis et protestantibus unanimiter admittuntur. Quaestío intfir ipsos disputata est haec: quonam sensu debeant verba Christi intelligi et explicari, sensu scilicet litterali, an met,aJJhori.co. Plerique Protestantes, paucis exceptis, dicunt nihil in toto hoc sermone contineri de promissione Eúcharistiae, quandoquidem manaucatio panis, carnis, et potatio vini, sanguinis, nonnisi rnetaphorice intelligenda sunt; sensus igitur est quod debemus nos creciere in Christum, et quod haec fides principiurn sit vitae supernaturalis et ad vitam aeternam conducens; Christus proinde .<piri– tualiter est manducanclus, scilicet per ficlem ( 12). E contra, Catholicí omnes, exceptis Gabriele Nicolao Gusano, Tappcr, Ca– jetano. HesseUo et Cornelio Jansenio (13), dicunt in capite contineri veram pro– missionem Eucharistiae, ideoque verba Domini sensu litterali et provi·io esse interpretanda. Isti catholici in falsam sententiam inciderunt quia nesciebant aliter res– pondere Hussitis et Lutheranis necessitatem communionis sub utraque ,rnecie affirmantibus. Attamen, inter nos Catholicos disputatur adhuc utrum secunda pars se1•– monis Christi intelligi debe~t de manducatione reali, an de metaphorica, per fidem scilicet in Christum. Sunt qui unum, aut alterum, defrndant. Franzelin, Lepicier, Stentrup, Knabenbauer, Wisemann, Paquet et alii (14) intelligunt de manducatione metaphorica; Billot, Pesch, Manzoni, Tepe, De A ugustims . .. , (15) intelligunt de reali. (12) Ita Godet, Cónunent. $U'.r l'Eva11.gile ,de saint Jean, t. 2, in h, 1,, pflg 5:14 ~qs; Bovon, Lá theologie du N. Test., ed, 2, t, 1, pag, 524 sqs; iüt etiam Loisy, Le quat:rieme Bvangile, pag. 420. (13) Cajetanus, in 3, q, 80, a, 12, (14) F:ranzelin, De sacramento Eucharistiae, til. :l; Knabenbauer, Conunent. in Joan, e, (j, 48-éí9; Wiseman, Lectures on the real presence, hect. 1-4; Maldonatus, Comment. in Jo– an., c. 6; Salmanticenses, De Eucharistiae sa!lramento, disp, 1, n, 2; Van Noort,, Hugon, Fi- llion, etc .. , , (15) Billot, De Eucharistia, th. :J8; Pesch, de Sacramentis, n, G7D; Perrone, De Eu.,, charistia, n. 12 sqs,, etc.