BCCCAP00000000000000000001372

124 DE EXISTENTIA CONFIRMA'l'IONIS "Caro abluitur ut anima emaciiletur;, caro ungitur ut anima consecre– tu,r•; caro manus impositione ádumbratur, ut et anima Spiritii illumúietiir" (8). Sic Stus. Cyprianus: "Quia (Sainaritani) legitimum et ecclesiasticum baptismum consecuti fuerant, baptizari eos ultra non oportebat; sed tanhtm– 'rnodo quod deerat, id a Petro et J oanne f actmn est, ut; oratione pro iis habita, et manu imposíta, invocarehir et infunclerefar super e,os Spiritus Sanctus" (Act. 8, 14), qiiod niinc quoque apud nos gerititr, ut qwi in Ecclesia baptizan– túr, et per nostram orationem ac manuum imposdfon,em Spiritum Sanctum con– sequantur, et signaculo' dominico consiimment1w" (9). Stus. Hieronymus affirmat "hanc essfr ecclesiáriim·_ consuetudinem ut ad eos qui lQnge a rnajoribus urbib1,,, per presbyteros et diaconas baptizati sumt, episcopus ad invocationem Sancti Spiritus manus únpositiirus excurrat," (10). - Cfr. etiam libros liturgicos illius ternporis; praesertim Sacramentarium Serapionis, ubi specialis habetur oratio pro consecratione chrismatis confirma- tionis (11). · Ex Conciliis antiquis: Illiberitanurn (a. 303) praecipit ut qui fnerint baptizati in necessitate, aut a diacono, "ad episcopurn deferantur ad ·rnaniis únpositionern" (¡2). Conc. Arelatense (a. 314): "Si ad ecclesiarn aliquis de haeresi vener·it, interrogent eu-m Symbolurn, et si perviderint eu·m in Patre et Filio et Spirifa -Sancto esse baptizatum, rnanus .ei tanfttrn irnp01iat1ir, iit acci'.piat Spiriturn Sane~ tum'' (13). In omnibus istis documentis agitur de chrisrnatione! vel rnanus impositio– ne, proitt díst1:ncta a rifa baptisrni? Afffrrnative :respondendum:'videtur, nam marrns imponit solus episcopus, et quidem post aliqnod tempns elapsurn, et, uti videtur, Ut conferatur Spiritus Sanctu,s, non ut ·in baptismo, sed rnodo alio longe dwerso. Ergo agitur de sacramento Confirmationis ·(14). Probatur ex Sacra·· Scriptura Jam audivimus aliquos theologos dicentes ex Sacra Scriptura existentiam sacramenti Confirmationis demonstrari non posse; attamen sunt theologi qui id intendant probare sequenti arg·uménto. Xtus, prornisit non tantum apostolis, sed etiarn ornnibus f'¡:delibus, spe– cialem Spiritus Sancti gratíam ad fidem intrepide et audacter confitendam et_ profitendam; similiter, ut haec ,gratia, quae apostolis in die Pentecostes sine sacra'inento est collata, omnil:¡us, fidelibus conferretur rnodo ordinario, insti~uit Xtus. aliquem riturn sensibilem, a Baptismo distincturn. Atqui ubi adest quae– dam specialis gratia, per. ritum sensibile,m conferendam modo ordinario et per– petuo, ibi adest verum sacramentum Novae Legis. Ergo existít aliud sacramen~ tum, a Xto. Domino permanenter institutum, üt gratia specialis Spiritus Sancti ir¡ ordine ad defensionem. fidei conferatur; et hoc sacramentum est Confinnatio. (8) :Oe carnis resurrectio11e, e, 8; .iournel, 362,• (9) Bpist. 73, e, 9; Journel, 595, (10) Dialoa-. contr. Lucif.,. c. 8 et 9; Journel, 1358-1359, (11) Apud Journel, 124'0; Funk, Didascalia Apost. 2, 186. (12) Apud Mansi, 2, 12. (13) Denzina-er, 53. · (14) Qui plura Patrum testimonia desideret,_ cfr. Stus. Irenaeus, ,Adv. Kaer., l!b, 1, e, 21, n. 3-4; MG, 7, 663; Clemens Alexandr., Stron1._, lib, 2, c. 3; MG, 8, .942; Stu1. Am– brosius, De :mysteriis, c. 6; ML, 16, 415; Stus. Basilius, De Spiritu Sancto, e, 27; :MG, a2, 187; Qyrillµ11 Ki11_rosol., 3 mystaa-., MG, 33, 1Q90.