BCCCAP00000000000000000001372

DÉ EXISTE~TIA CONFIRMATIONIS 123 ______..::...=_:__ __:_-,--_____._,__~--'----- Sic etiam Calvinus: "Posterior ciiutem aetas, re prope. obliterata, .ficti– tihtn nescio qua-m con/irm,ationern pro Dei sacramento posuit" ( 3). b) Modernistae, quorum haec propcsitio damnata est: "Nihil ·probut ri– . tum sacramenti confirmationis usurpatum fuisse, ab apostolis; f or1rialis a.utem dist'inctio duorum sacramentorum, baptismi ~·scilicet et confirmationis, haud spectat ad historiam christianismi p1·imitivi" ( 4). . . Censura De fide ,Íiv. cath. dcfinifo in Concilio 'l'rideritino: "Si quis dixer·it con– fú,lnationem baptízatorwm esse otiosam .caeremowiarn et no1i potius verttm et proprium sacramenturri; aut ol·irn nihil aliucl · fuisse quam cateches-irn ªiju,amdam q¡w aclolesccntiue proxinii fidci suac iatfonem corain .Ecclesfa. e;.cponeba1it, a,· s." (5). Probatu.r thesis Argumentum prrescriptionis. 236. Quatuor saecula ante Protestantisrni aélventurn adest in Ecclesia uila– nimis eousensus eirca existentiarn saeramenti Confirm~tionis. Sed iste cons1m– sus est atgumentum infallibile. Ergo;... ( 6). E.x . Theologis 'l'heologi unwniiniter, jam a saeeulo XII, Coufirmatiouem admittunt ín– ter sacramenta Nova.e Legis a· Xto. Domino instituta. 'l'heologi in distinctas alJeunt sententias qua.mio agitur de ejus probatione ex Sacra Scriptura, de tem– pore ipsius institutionis; aliqni dieunt .existentiam.hujus sacramenti probad non posse ex Sacra Scriptura, sed esse potius veritatem per 'rraditionem eonserva– tam; alii dieunt tempus institutionis hujus saeramenti esse ante, alii vero post, Xti. resurrectionem. Sed ornues theologi eonveniunt 'in admitteuda cxistentia _ sac:ramenti.... .Atqui, rursus, i-,te eonseusús est criforiurn .:in,fallibile revelationis hujus doctrin.ae . Ergo_.... ,.<- · Ex Patribus In catechesibus, constanter ad poirnlmú fi.delem habitis, ¡,aepe loquuntur Patres de baptismo ut ejus exeelleutias et praerogativas exponant, necnon ipsius rnira:biles effel:tu8. ,J amvero in ir, ;t.is praedicationibus loquuntur etiam de chris– mat,ione, manwuni impos,itione, per quam dicunt infundí baptimto gratiam, et Spiritum Sanctnrn. Nunc autem, haec chrismatio, et haec inanimrn · ·frripositio, suntne parte8 ÍJJÚtt:; ritus baptisini, an, e eoütra, aliquid dú;tinctu·rn iJ, baptismo, nempe cori{irrnatio ?...; Dicendum est quod non ex omnibus textibus, a Patribu;; ailatis, probari possít praedictum ritum chrismatióilis,. aut manuum impositio1üs, esse aliquid distinctum a' baptismo, sed nullüm es;;e dúbium cirea plures textu¡, in quibus aperte nobis traditur distinctio i¿nius ab alio. Sic 'l'erüülianus: "Dehinc (post Baptismum) maTí-ns irnpotiitur z;er be– ·nálictionein, advocans et .úiv-itans Svirititm Sanctum" (7). (3) Instlt. lib. 4, c. 19, n. 5. (4) I>enzinger, 2044. (5) :óenzinger,. 871. (6) Cfr. Theolog·iam Fiindament, (7) I>e Baptis~o, e, 8; Journel, 304,