BCCCAP00000000000000000001372

88 DE SACRAMENTIS VETERIS TESTAMENTI relinquet homo patrem ét matr·em suam et adhaerebit uxori suae, et erunt duo in carne una. Sacrarnentum hoc magnum est: ego autem dico in Xto. et in Ecclesia" ( 1). Attamen hoc videtur non esse admittendum, nam matrimonh,1m proto– parentum non fuit a•.· Deo ordinatum ad . sig·nificandam rein sacram sanctifi •· cantero homines. Certe praefigurabat unionem Xti. cum Ecclesia, sicut et ali.a bene multa Veteris Testamenti Xtum. · praefigurabant, et tamen non !lrant sacramenta. "Matrimonium fuit institutum in statu innocentiae, non· secundum quod est sacramentum, sed _secund1,1rn quod_ est ·in officium ·naturae. Ex eonsequent-i tamen aliqúid significab.at ci:rca Xtum. et Ecclesiam; siéut et omnia alia. qucie in figura X pi. praecesserunt" ( 2) . ¡. 29) In statu naturre fuerunt sacramenta, et similiter in statu Legis Mo-– saicre. 19) Ratio generalissima; quae theologos movet ad admissionem-sacramen– torum, tam in statu nativrae, quam in Lege Mosaica, desumitur ex voluntate Dei salvifica erga omnes omni:no homines jám ab ipso momento lapsits prfrni hominis. Et revera, Deus homini peccatori promisit Messiam, totius geueris humani Redemptorém,• quem etiam constitui,t caput omnium hominum; omupi,; proinde homines debebant novo Adarno conjungi, et veluti iuseri, ita ut per novi Adami merita, gratiam et virtutes, ad vitam spiritualem renascerentnr per remissionem peccatorum.. · ' Si ígitut talis est haec voluntai,; Dei salvationis et reparatioui:-,, jam it pri– ma promissione Reparatoris et Salvatoris, consequitur quod in omni tempore et pro omnibus hominibus parata fuerint remedia sufficientia nt homines a peccato liberarentur; et si quidem quaestio est. de aclitltis, Deus omnibus paravit gratias.sufficientes quibus pervenire possent ad justificationem Xti. obtinendarn. Si vero agitur de infantibns, Deus aliquocl remedium debuit illi-; pro– Tidere quo possent, intuitu meritorum Xti., Ecclesiar inseri et coetui · populi Israelitici aggregari. 29) Patres unanimi consensu existentiam alicujus remedii ad remi,;sio- · r:.em peccatorum propugnarunt, et quidem hac ipsa ratione de Yoluntate salvifica. Inter cimnes Patres eminuit Si'lts. · Attgt{,Stinús, qui, contra Pelag1anrn, agens, clarissime affirmat existentiam Circnmcisionis, qua peccatum uriginaic · :removebatur ab infanti-bus. 39) Theologi omnes, nemine disérepante, id ipsum affirmant. "Affirman– d'urn o.mninq, est, in· ea iege filisse aliqitocl renw&inm ad infantfom salutern a Deo institut-1im. Ita clocent omnes Theologi..'.., absqne ulla controversia aid opi– nion1irn varietate; quod est signurn, dog'ma hoc certum ac inclubitatuni apud illos .fwisse" (3). Qurenam erant sacramenta a Deo instituta in statu naturre et in Lege Mosaica. 155. Respondeo: In statu naturae: sacrarnentiini natiirae. In le'ge Mosaica: sacramentum naturae et Circumcisio, et alia plura, ut agnus paschalis, oblationes, abliitiones, aspersiones, etc..... . ' (1) Ad Bph,, 5, 31-3~. (2) 3, .q. 61, a. 2, ad 3. ( 3) Suarez, De ![lacr~:m.entil! in {fenere, disp. 4, sect. ¡, f'h.¡ra alia yide apud l'ranzelin, 9p. cit, tl¡, 3, • · · ·