BCCCAP00000000000000000001339

74 Elizondo a capitulo generali num a sancta sede voluerit aliquam gratiam postulare. Minister generalis, aliqui ministri provinciales, aliique fra– tres ad hoc deputati summum pontificem adeunt ut novum cardina– lem protectorem eis designet et riovam regulae declarationem pro– mulget, quae aemulatorum detractiones diruat et fratrum dissipet dubitationes (63). Novo cardinali protectore electo, scilicet papae ne– pote Matthaeo Rubeo Ursino, pontificis fratris filio (64), Nicolaus III, qui fratrum minorum ordinem ex corde diligebat eiusdemque perkula tam externa quam interna ciare cognoscebat, rei summa cum cura finem imponere cupiens, diversimode providere studuit (65). In primis, omnes antiqui auctores eiusdem erga ordinis amorem aperte proclamant, ut videri potest in sermone quem ad novum ordi– nis cardinalem protectorem habuit (66). Amorem et reverentiam iam critica et synoptica), in AFH 34 (l 941) l 3-94., 284-358. Definitiones huius capituli editae sunt a O. ABATE, Memoriali, statuli ed a/ti di capitoli generali dei frati minori dei secoli XIII e XIV, in Miscellanea francescana 33 (1933) 23b-25a. (63) Ct Calalogus generalium ministrorum, ed. H0LDER-EGGER, Cronica fra– tris Salimbene de Adam, ordinis minorum, Hannoverae et Lipsiae 1905-1913, Ap– pendix I, 653-674 (pp. 666s); in editione AF III, 693-707 (pp. 710s); PHILIPPUS DE PERUSIO, Epistola de cardinalibus protectoribus ordinis fratrum minorum, ed. HoLDER-EGGER, op. cit. Appendix II 1, 678-684 (pp. 682s); in editione AF I II, 708-712 (pp. 710ss); Chronica XX IV generalium, in AF I ll, 367-370; Chronica quaedam, ineuntis saeculi XIV, a F. M. DEL0RME edita, in Antonianum 16 (1941) 137s in nota: Memoriale ordinis fratrum minorum, in Monumenta ordinis minorum, H, Salmanticae 1511, tractatus II, 228v-229r; N. ÜLASSBERGER, OFM., Chronica, in AF II, 92s; WADDINGUS V, an. 1279, n. 8ss, pp. 80ss. (64) Cf. PHIL!PPUS DE PERusw, Epistola, 682s (ed. AF Hl, 710s); Chronica XXIV generalium, in AF III, 368s; Memoriale ordinis, 228v-229r; N. OLASSBERGER, op. cit, 92s; WADDINGUS V, an. 1279, n. 8, p. 80s. (65) Nkolaus I II est indubitanter auctor bullae Exiit qui seminal. Aliqui scriptores antiqui sine ullo fundamento Nicolao IV eam adscripserunt. Cf. WAD– DINGUS V, an. 1279, n. 10s, p. 82s. (66) << Ad te noster sermo dirigitur. Si beneficia quae tibi provenerunt per nos , recensere vellemus, invenirentur magna et utilia et numerosa. Sed in nullo sic e vicino dedimus tibi arram vitae aeternae sicut in isto, quod modo praestamus. Damus enim tibi quod introducat te in paradisum, sci!icet, suffragia et merita omníum sanctorum fratrum istius ordinis. Damus tibi melius quod habemus. Da-