BCCCAP00000000000000000001327

El « tractatus de praeceptis » 195 [VII] Quedam que vocantur (o) conditiones volentium ad Ordi– nem intrare. Et istis septem modis tota Regula perficitur. [I] De preceptis expressis et eminentibus in Regula, que sunt numero octo (a) Primo, in Regula sunt quedam que sub nomine precepti sunt expressa et eminentia. Et illa vocantur precepta, quorum observantia est necessaria et transgressio est mortalis et nullum excusat; sed omnes ligat ad plenam ipsorum observantiam. Et de talibus conditor posuit numero octo, que per Regulam sunt dispersa 51 • Primum est: nullo modo licebit eis de ista religione exire (ii ca.); Secundum est: precipio firmiter fratribus universis ut nullo modo denarios (b) (iiii ca.); Tertium est: fratres nihil sibi approprient, nec domum, etc. (c) (vi ca.); Quartum est: unde firmiter precipio eis ut obediant suis ministris (x cap.); Quintum est: precipio firmiter fratribus universis ne habeant suspecta consortia vel consilia mulierum (xi ca.); Sextum est: precipio firmiter fratribus universis ne 'ingrediantur mo– nasteria monacharum (xi ca.); Septimum est: precipio firmiter (d) fratribus universis ne fiant com• patres (e) (xi ca.); Octavum est: per obedientiam iniungo ministris ut petant a domi // [fol. 99r] no (f), etc (xH ca.). Nota etiam quod generale preceptum est omnibus de vivendo in obe– dientia, sine proprio et in castitate 52 • [II] Sequitur de equipollentibus preceptis, et sunt xii (a) Secundo, in Regula sunt quedam alía que non sunt precepta formaliter, sed tamen (b) sunt (c) preceptis equipollentia. Et de (d) talibus sunt in (a) acto] xiii [ = 13]: Fodéré (b) denarios] add. vel pecuniam recipiant: Fodéré (c) nec domum, etc.] nec domum, nec locum, nec aliquam rem: Fodéré (d) firmiter] deest: Fodéré (e) compatres] add. virorum, ve! mulierum: Fodéré (f) domino] add. papa: Fodéré. (a) xii] duodecim: Man. 3, Ench. 1, Ench. 2 (b) tamen] tantum: Fodéré (c) sunt] deest sunt: Man. 3, Ench. 1, Ench. 2 (d) et de] et de de: Man 3 51 Confrontamos los textos de la regla con la edición de C. Esser, Opuscula sancti patris Francisci assisiensis, Grottaferrata 1978. La letra cursiva indica que la transcripción del texto es literal. 52 Regula bullata, c. 1, p. 226s. Véase, más adelante, el comienzo del Epilogus, en donde el autor parece sostener la sentencia contraria.