BCCCAP00000000000000000001321

Pontificiae interpretatiories Regulae 325 Regulae · bullatae, quacum Regula haec vulgo nota est. In eius dúode– cim astrictis ac contractis capitibus habetur summatim forma vitae, quam S, Franciscus pro sodalibus suis finxit (1). . Admirationem movet primo intuitu quod Regula franciscana, mini– ma si cum aliis saec. XIII vigentibus comparatur (2), tam magnam et tam specialem Romanorum Pontificum attentionem et curam me– ruit, sicut ex numerátione documentorum quae recensemus colli– gitur. Res est vere singularis in monasticarum legislationum historia. Ut nobis videtur, hoc factum his causis praecipue debetur: gravibus obligationibus quibus · Regula in rebus non parvi momenti sodales franciscanos vincit (3); eximiae formae vitae quam ipsis proponit, (1) Quomodo diversae Regulae franciscanae natae sint, vide ínter alía studia récentiora, V. l(YBAL, Die Ordensregeln des heiligen Franz von Assisi und die ursprüng– liche Verfassung des Minoritenordens. Ein quellenkritischer Versuch, Leipzig und Berlín 1915; D. MANDié, OFM., De legislqtione antiqua ordinis fratrum minorum, Mostar 1924; A. QuAGLIA, OFM., L'originalitd della Regola francescana, Sassofer– rato 1943 (ed. 2a Sassoferrato 1959); IDEM, Origine e sviluppo della Regola france– scana, Napolí 1948; M. BrnL, OFM., haec duo studia P. Quaglía critice examinat in AFH 39 (1946) 287-305; K. EssER, OFM., Zur Textgeschichte der Regula non bu/lata des. hl. Franziskus, in Franziskanische Studien 33 (1955) 219-237; Werkbuch zur Regel des heiligen Franziskus, Werl/West. 1955; L. CAssuT, OFM:Cap., Die iilteste franziskanische Lebensform. Untersuchungen zur Regula Prima sine Bulla, Graz-Wien-Koln 1955; L. ZARNCKE, Der Anteil des Kardinals Ugolino an der Aus– bildung der drei Orden des heiligen Franz, Leipzig-Berlín 1930, 102-144; B. ZoLLIG, OFM. Cap., Die Beziehungen des Kardinals Hugolino zum hl. Franziskus und zu seinem I Orden, Münster i. W. [s. a.]. · · (2) E. gr. Regula S. Benedicti, saec. XII et XIII inter omnes inaxime diffusa, habet prologum et septuaginta tria capitula (C. BuTLER, OSB., Sancti Benedicti Regula monachorum, Friburgi Brisgoviae 1912); Regula S. Stephani de Muret, fundatoris ordinis Grandmont, qui cessavit anno 1769, occupat plus quam viginti columnas in Migne (PL 204, 1135-1162); constitutiones Fratrúm Praedicatorum, eorum legislatio fundamentalís specifica, iisdem annis conscripta sicut et Regula franciscana, in duas magnas partes vel distinctiones dividuntur (H. DENIFLE, O. P., Die Constitutionen des Prediger-Ordens von Jahre· 1228, in ALKG 1 [1885] 165-227; R. CREYTENS, O. P., Les constitutions des Freres Précheurs dans la rédaction de S. Raymond de Peñafort [1241], in Archivum Fratrum Praedicatorum 18 [1948] 5-68). (3) De his vide FrnEL DE PAMPLONA, OFM. Cap., Origen de la obligatoriedad de la Regla franciscana, Roma 1956; F. PAWLOWSKI, OFM;, De origine iuridica praeceptorum Regulae fratrum minorum, Roma 1~23 (dissertatio mam.iscripta, quae in Pontificio Athenaeo Antoniano Romae conservatur); FORTUNATO DE SANTIAGO, OFM. Cap., Doctrina de Esquive[ acerca de la obligatoriedad de la Regla franciscana, Roma 1959 (dissertatio manuscripta in Pontificia Universitate Gregoriana Romae).

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz