BCCCAP00000000000000000001315

228 Elizondo Exivi exposita. Censemus in re aliquantulum · immorandum esse, quia paucis inde ab annis, cura clarissimi Fussenegger, cognoscimus prae– cipuos fontes _immediatos celeberrimae decretalis (1). Omnibus notum est quomodo ultimis saec. XIII et primis saec. XIV annis graves exortae sint quaestiones ínter sic vocatos spirituales et ordinis communitatem. Illi, sancti Francisci scriptis et legendis suffulti, omnem respuebant ordinis evolutionem, etiamsi a romanis pontificibus fuerit agnita, strictissimam autumabant paupertatem et omnimodam regulae et testamenti obligationem propugnabant. E contra, pars altera, quamvis seraphici patris verbá et desideria summopere dili– geret, romanorum pontificum desideria prosequens, ordinis evolutio– nem admittebat, paupertatem aliquantulum mitigatam defendebat et regulae observantiam propugnabat non sancti Francisci intentione sed imprimís summorum pontificum interpretatione innisam, ideoque et eiusdem testamenti obligationem negabat (2). Cum hae et aliae quaestiones fratrum corda plus aequo commoverent et spiritualium factio calumnias contra ordinem propalaret et com– munitas nimis facile ab omni macula liberam se crederet, Clemens V, finem huic salebrosae disceptationi voleos imponere, ordinis exemp– tionem aliquibus spiritualibus concessit, ut facilius et liberius rem om– nem exponerent (3). Et sic initium sollemne sumpsit celeberrima ordinis coram curia romana disputatio, quae, etsi primo loco de quatuor (1) Cf. G. FussENEGGER, OFM., Relqtio commissionis in concilio viennensi institutae ad decretalem « Exivi de paradiso & praeparandam, in AFH 50 (1957) 145-177. (2) Cf. F. EHRLE, S. l., Die Spiritualen, ihr Verhültniss zum Franciscaneror– den und zu den Fraticellen, in ALKG 1 (1885) 509-569; 2 (1886) 106-164, 249-336; 3 (1887) 553-623; 4 (1888) 1-190; IDEM, Zur Vorgeschichte des Concils von Vienne, in ALKO 2 (1886) 353-416; 3 (1887) 1-195; RENÉ DE NANTES, OFM. Cap., Histoire des spirituels, Paris 1909; K. BALTHASAR, Geschichte des Armutsstreites in Franzis– kanerorden, Münster i. W. 1911; ORATIEN [DE PARIS], OFM. Cap., Histoire de la fondation des Freres Mineurs, Paris 1928, 378-499; D. L. DouIE, The nature and the effect of the heresy of the fraticelli, Manchester 1932, 1-153; E. MüLLER, OFM., Das Konzil von Vienne, Münster i. W. 1934, 236-386; L. ÜLIGER, OFM., Spirituels, in Dict. théol. cath., ad v., 2522-2549. (3) CLEMENS V, Dudum ad apostolatus, 14 apr. 1310, in BF V, 65b-68a.