BCCCAP00000000000000000001309

BERTITZARANA ETA MALERREKAKO TRIKUHARRIAK 179 AIANSORO: Trikuharria(k) Non dagoen: Bertitz Jaurerrian. 1:5.000 neurriko ma– pan , 90 (1-7). orrialdean ageri den 419,7 metroko gain edo munoaren ondoan, hortik iparralderantz, 300 bat metrotara. Gain horren oinetan biltzen dira Bertitz Jaurerriko erreka na– gusia eta Baztango Amezti izeneko bordaren inguruetan sortzen den erreka. Gain horretatik ego-ekialderantz, ardi– borda erori bat 40 metrotara: Ainsoroko-Borda. Trikuharria aldapatxo batean ageri da, pagadian eta gorostiek inguratzen dutela. Ugari orbela, goroldioa eta ruscus aculeatus-ik ere badago. Oroitarrira ailegatzeko, Bertitz Jaurerri ko errepidea har– tu Mugairin, jarrai Markesenea bordaren eskuin aldetiko pistatik, eta porlanezko zubi bat igaro ondoren ibi li 200 bat m. aldapa gora doan bidetik, utzi gero bide hori eta segi zuzen iparralderantz 419,7 metrodun gaineraino. Edo, zubia igaro ondoren eta bidea utzi gabe, ailegatu 388,2 m.dun lepora eta ezker aldeko bizkarretik iritxiko dugu 419,7 m.dun gaina. Aizkolegi 25 graduetarantz ageri da; Legate, 80; Larra– zu, 110; Arregi, 130; Mendaur, 270; Ezkingo-Lepoa, 310 graduetarantz. · o:J1J ~~ czzxo:w .mzt:~100° ♦ iiltillli -Oitl?a 2 1 0 2m. 10. irudia. Aiansoro. OHARPENAK APELLANIZ, Juan Maria: 1973. Corpus de materiales de !as culturas prehist6ricas con ceramica de la poblaci6n de cavernas del Pais Vasco meridional. Munibe, Suplemento n° 1. GOBIERNO DE NAVARRA: (Urterik ez). Senorio de Bert1z, Parque Na– tural. (IZENIK EZ): 1988. Relaci6n de monumentos megaliticos no cataloga– dos. Nuevas /oca/izaciones. Gorosti, Cuadernos de Ciencias Na– tui-ales de Navarra, 5. zenb., 106. or. LOPEZ SELLES, Tomas: 1959. Aportaci6n al catalogo dolmenico del Goi: 390 bat m. itsasmailatik. Koordinatuak: Lonj . 2° 05 ' 06" , lat. 43° 1 O' 05", Bidasoko Bera, 65. z. Nolakoa den: (10. irudia). Trikuharri ganbararen antz osoa du, baina ez dugu tumulurik ikusten eta horrek beldurra sortzen du gure baitan. Erdiko zulorik ez dago. Ganbara, be– rriz, honelakoa liteke izan: 0,50 goi, 0,65 bat zabal eta ezin esan luzea. Ganbara osatzen duten harri edo lauzak sei dira, neurri hauekin: 1. (Egoaldekoa) 0,20 goi maximum, 0,70 luze eta 0,06 lodi . "ln situ" egon liteke, beste guztiak bezala. 2. (Egoaldekoa) 0,28 goi maximum, 0,85 luze eta 0,06/ 0,09 lodi . 3. (Ganbara barruan) 0, 15 goi, 0,50 luze eta 0,05 lodi me– dium. 4. (Ekialdekoa) 0,50 goi, 0,30 luze eta 0,12 l9di behean, 0,08 lodi medium goian. 5. (Iparraldekoa) 0,50 goi, 0,80 luze lurmailan eta 0, 1 O lodi lurmailan. 6. (Iparraldekoa) 0,40 goi, 0,42 luze lurmailan eta 0, 15 lodi lurmailan, baina 0,05 lodi goian. 1. eta 2. lauzen artean 0,08 m.dun hutsunea dago; eta 5. eta 6. lauzen artean, 0,25 m.dun hutsunea. Badago beste lau– zaren bat inguruan, eta ez da harririk falta. Begira: 100 graduetarantz. Harri mota: Bertako hareazkoa. Noiz aurkitua: 1988. urtean, martxoaren 4. egunean. Da– tuak hartu apirilaren 2.ean. Ez dugu indusketarik ezagutzen. N.B. Bad ira beste bi harri fenomenu hemen azaldu duguna– ren ondoan. Bat zortzi bat metrotara ageri da, 50 gradueta– rantz: trikuharri (!?) baten tumulua eta lauza bat ote? Bestea, 20 metrotara, iparralderantz: bi lauza paraleloki ezarriak eta biak alde baterantz makurtuak. Bibliografia: Ez dugu ezagutzen. Pais Vasco, Sector Baztan-Bertizarana. Munibe, 3. Kuadernoa, 107-109. or. ONDARRA, Francisco: 1976. Nuevos monumentos megaliticos en Navarra, Principe de Viana, 144-145. zenb., 329-363. or. ONDARRA, Francisco: 1982. Nuevos monumentos megaliticos en Navarra (//). Principe de Viana, 165. zenb., 7-29. or. REAL ACADEMIA DE LA HISTORIA: 1802. Diccionario Geografico– Hist6rico de Espafla. Secci6n /. Comprehende ei Reyno de Nava– rra, Senorio de Vizcaya y Provincias de Alava y Guipuzcoa. Tomo 1. (Cf.171-172. or.)