BCCCAP00000000000000000001272

FRANCISCO ONDARRA na, ta ateraco nazu zulo hau estali di– dan gañeco arria quendu ta». Andia hacen ere, basoan arquitu zuen agaien batez baliatcen cela ta bere ·mañarequin quendu zuen videz– coac zulo gañeco arria. Are hura quendu horduco, igan cen arri zulo– tic dragoi-tzar andi bat eta lotu citzaion videzco bere videguilleari; ta zulo artan luzaro egondu celaco ta gose andi bat zuelaco aitzaquiarequin, ito ta jan behar zuela esan don an bertan ta ber-bereala. «Ori da», videcoac erantzun cion, «araistian zuc ceniona ta eguin dizu– dan onari dagocan esquerra?». «Ez, baña bai», esan don dragoiac, «gui– zonaren" esquer gaistoari dagocana; bada ez ,da munduan guizona baño gauz ·e'squergabeagoric». Eta ezbai anitzen buruan esan don dragoiac vi– dezcoari: «Ots emazu, ta goacen nor– gana nai, ta esaten badu ez dela eguia orain nic diodan hau, utzico zaitut viciric, eta bestela ill ta janen zaitut». «Goacen, bada», erantzun cion videz– coac eta artu zuten norbait billatceco videa. Andic laster arquitu zuten zacur socaz lepotic aritz bati lotu bat eta galdetu cioten cein cen munduco gu– cieh artean esquer gaistoenecoa. Eta zacurrac bat ere tricatu bague erantzun zuen: «Guizona, ta hau zuec siñes dezazuen, ecusten dezue mun– duan gueiena zor cidanac niri eguiña; bada gavaz ta egunaz, eician ta ichean ta videz ta urez ta nonnai eguin dut nic beti nere nagusiac nai zuena ta ez diot eguin bein bad-ere berac nai etzuen gauzaric eta al-ere orra azquenean eman didan saria, otsoen bazcataco emen loturic uztea». 106 det zuc nai dezuna; eta ateraco nazu emendic, zulo au estali diran arria quentce utsarequin. Aundia bazan ere arri au, basoan billatu zuen aga batez, eta bere ma– ñaz valiatcen zala, quendu cion vi– dezcoac zulo-gañeco arria. Are ura quendu orduco, irten zan zulotic dra– goit-zar aundi bat, eta lotu citzaion bere onguille videzcoari: eta zulo ar– tan luzaro egondu zalaco, eta gose aundiarequin arquitcen zalaco aitza– quiarequin, esan cion, ito, ta jan bear zuela bertan bereala. ¿orí da, eranzun cion videzcoac, araztian zuc ciñiona, eta eguin dizu– dan mesedeari dagocan esquerra? Ez, eguia dá, eranzun cion dragoiac; baña bai guizonaren esquer gaiztoari dagocana; cerren ez da munduan gui– zona baño, gauza esquer-gabeagoric. Eta ez, bai asearen buruan, esan cion dragoiac videzcoari: Ara amigo, )/l{:_ goacen nai dezunagana; eta esaten badu are, ez dala eguia nic orain dio– dana, uttico zaitut viciric; eta bestela, ill, ta jan bear zaitut. Goacen bada, eranzun cion videzcoac, eta videari equin cioen norbaiten billa. Andic ez urruti, arquitu zuen za– cur bat, soca gogor bat lepotic eran– siric, eta aritz bati lotuta cegoala: Galdetu cioen bada zacur oni ¿cein zan munduco gucien artean, esque– rric gaiztocoena? Eta zacurrac batere dudatu gabe eranzun cion: Guizona. Eta au sinis dezazuen, ecusten de– zue, munduan gueyena zor cidanac, cer eguin didan: bada gavez, ta egu– nez, echean, videetan, ta non nai, eguindet beti nic, nere nagusiac nai ~uena; eta ez diot eguin beincho ere, berac nai etzuen gauzaric; eta ala ere, orra azquenean eman didan pagua; bada utci nau loturic, eta ótsoen ort– cetan vicia uzteco puntuan. [4]