BCCCAP00000000000000000001253

- 28 - tant~m haberet et non voluntatem, per quam moveret; posset se super actum suum re flectere sed non posset movere vel imperare. Sí vero appeti(um solum haberet et non rationem, posset utique movere et in actum exire; sed. quia , non posset se super actum suum reflectere, non p~sset utique ·refrenare,· et ita dominium non haberet... Optime etiam definitur, cum dicitur esse facultas raticinis et voluntatis... et ideo facultas dicit potestatem sive domi– nium, quod quidem dicitur esse ratiotiis simul et voluntatis, quia non est unius, nisi concomitante altera. (Sent. II, d. 25, p. I, a. unic., q. 3, con– clus:, t. II, p. 598 y 599.), IV. El libre albedrío es ptin,cipalmente un hábito ...hinc est, quod liberum arbitrium principaliter dicit habitum et com– plectitur rationem et voluntatem, non tanquam una potentia ,ex eis consti– tuta, sed tanquam unus habitus, qui quidem recte dicitur facultas et domi– nium; qui consurgit ex coniunctione utriusque et potens est super actus utriusque potentiae, per se et in se consideratae, sicut arbitraria potestas in duabus personis regimen habet super actus utriusque in se consideratae. (Sent. I, d. 25, p. I, a. unic., q. 4, conclus., t. II, p. 601 y 602.) V. El libre albedrío no añade nada en cuanto a la esencia, pero establece una nueva relación ...Quod liberum arbitrium secundum essentiam nihil addit supra ratio– nem et voluntatem; addit.tamen aliquo modo secundum esse sive secundum relationem, quae quidem nop. ponit, aliquam novam qualitatem esse in ratione vel voluntate, sed ponit, rationem et voluntatem ad unum actum concurrere secundum naturalem aptitudinem (Sent. II, d. 25, p. I, a. unic., q. 5 conclus., t. II, p. 603.) VI. El libre albedrío comienza en la :razón y se consuma ~n la. 'voluntad ...et ideo ad poc, quod motus fiat, praeit cognitio disponens, et subse– quitur voluntas perficiens. Quantumcumque enim praecedat cogifatus, numquam motus sequitur, nisi ipsum imperet vofontatis ~ffectio. Et sicut voluntas non habet moveri ad obiectum, amplectendo vel refugiendo illud, nisi praeambulo cogitatu, sic etiam non habet approbare vel respuere, sive 1 1