BCCCAP00000000000000000001253

/ - 22 - potentia novit, quid iustum et quid iniustum, nisi illa sola, quae est parti– ceps rationis et nata est cognoscere summam iustitiam, a qua est regula omnis iuris. Haec autem solum est in ea substantiá, quae est ad imaginem Dei; qua.lis est tantum potentiá ratiÓnalis. Nulla enini substantia discernit, quid proprium et quid alienum, nisi cognoscat se ipsam et actum suum proprium. Sed nunquam aliqua potentia se ipsam cognoscit; vel super se ipsam reflectitur, quae sit alligata materiae et ideo ipsa sola est, in qua est plenum iudicium et arbitrium in discernendo... (Sent. II, d. 25, p. I, a. unic., q. 1, conclus., t. II, p. 593.) II. El libre albedrío no es potencia distinta de la razón y de la voluntad Loquendo autem de distinctione potentiarum secunduin rem, sic liberum arbitrium non dicit potentiam diversam vel .distinctam a ratione et voluntate, pro eo quod potentiae animae rationalis sufficienter dividuntur per cognitivam et motivam, et omnes a:étus animae per has potentias... exerceri possunt... M ovens enim et mot.um in spiritualibus non oportet differe secundum substantiam... Concedo enim, quod liberum arbitrium secundum rem non dicit potentiam distinetam a ratione et voluntate, concedo tamen nihilominus, quod aliquam distinctionen habet secundum rationem, ratione cuius dicitur facultas utriusque (Sent. II, d. 25, p. I, a. unic., q. 2, conclus., t. II, p. 596.) III. El libre albedrío comprende la razón y la voluntad Liberum arbitrium simul comprehendit et rationem et voluntatem..: Dicitur enim liberum, et dicitur arbitrium, et arbitrium; est ipsius rationis, libertas vero ipsius voluntatis, ad cuius nutum et imperium moveri habent cetera, quae sunt in nobis... Hoc etiam patet per eius notificationem. Dici– tur enim esse facultas voluntatis et rationis, sive consensus rationis et vo– luntatis... Liberum enim arbitrium, sive nominet potem:iam sive habitum, nominat ips.un potentiam ut dominam, vel dominium illius potentiae. (Des– pués distingue los dominios -respectu obiecti et -respectu actus, y para tener el dominio r~spectu actus, exige el poder movere se ipsam et super actum suum -reflectere) ... Reflectere autem se super se, hoc est virtutis cognitivae, subli– matae a materia, quae quidem est ratio. M overe autem se, hoc est virtutis appetitivae, rationem consequentis.-Adhoc igitur, ut illud dominium sit in anima, necesse est quod habeat et rationem et voluntatem. Nam si -rationem