BCCCAP00000000000000000001240

Pe 1813 Victorius — Viennensis Provincia isl4 ANALECTA CAP. 32 (1916) p 41-44, bio-bibliog. 34 (1918) p. 59 s. necrologia. NEERLANDIA FRANC., I, 1919, p. 147-50, ne- crologia, Victorius a Novellara (Galanti), Parmensis provineiae concionator, Habitum imduit, 16 annos natus, an. 1678; obiit Piacenza a. 1718, Rubricarum et scientiarum doctissimus cultor, edidit: Quotidianum puncium ortus solis, Par- ma, 1714; Apologia temporis, Placen‘iae 1715; Synopsis Sacrorum Rituum in usum PP, Min, Capuccinorum Prov, Lombardiae, Ib. 1718. Alia opera mss, in arch, prov, asservantur quorum praecipuum est: Hypotyposis Christia- nae Theoiogia: ad eruditionem praesertim il- lorum qui Doctrinae_ Christianae tradendae incumbunt. BERNARDUS, Bibl. Script., p. 246, TIRABOSCHI, Biblioteca Modenese 111, M7. NECROLOGIUM PROV,, die 17 noy. BOLLEIT, STOR. BIBL. FRANC., 2 (1941) p. 766. Victorius a Palermo, (a quibusdam Victor vel Victorinus appellatus), Proy. Panormita- nae moderator, concionator ac lector egregius (+ 1635), — Doctrina emicans, cathedram te- nuit per plures annos, non in sua tantum sed etiam in aliis Provinciis, Nonnulla scripsit non parvi valoris, sed praelo datum est hoc tan- tum: D-claratio dilucida in ane Raymundi Lulli. Venetiis 1636. PELLEGRINO, Annali, 1, 142-144, BERNARDUS, Bibl. Script., p. 246 (Victor). SBARAGLIA, Scriptores, ui, 154 (Victorinus). lo. A S, ANT., Bibl. Franc., m1, 136, © kcin10, Catalogo Scrittori Palermo, p. 148, MELZ1, Dizion. Op. anon., 1, 278 (Declaratio) MIRA Ci, Bibliografia Sici‘iana, um, 459. MONGITORE A,, Bibliotheca Sicula, u, 273. ANTONINO, Storia Prov. Palermo, mm, ‘1-13. Victorius a Pistoia, nobili gente Tolomei, provinciae Tusciae lector, concionator, defimi- tor. Prius in Congo, dein in Indiis hispanicis missionarius fervens ad 18 annos fuit. Funchal in insula Madera cum degeret am 1670 mo- nasterium sororum Capuccinarum fundavit. In patriam reversus, obiit an. 1689, cavazzi, Descrizione del Congo, cfr. sub v. Pistoia, ROCCO DA CESINALE, Storia, m1, 617, 631, 659. CLEM, DA TERZORIO, Missioni, x, 482, 496 TEODORO DA PAVIA, Dell’isola di Madera (Tor- tona 1705), p. 144 ss. Victorius a Sestri Ponente, vide Consigliere V., epise. Ind. Victricius ob Eggenfelden (Weiss), prov. Bavaricae, — Natus an, 1842 die 18 dec.; viam -dlericalem ingressus, anno 1866 sacerdos ini- tiatus est et dein laurea insignitus est sacrae theologiae in Universitate Monachii. Ordinem Capuecinorum ingressus an, 1875 minis%erio verbi fulsit necnon in novitiorum et clerico- Eiusdem processus Beatificationis iam incoepti rum institutione et pro quinta vice in regimi- Ne totius provinciae ab anno 1884 ad annum 1905. Omnibus carus et magni habitus humi- litate, animj serenitate ceterisque seraphicis virtutibus quibus erat exornatus. In sanctitatis occubuit Vilsbiburg die 8 dec. 1924, sunt. Mss, reliquit: Expositio Regulae I Ord.; De cultu divino in Ecclesia Africana secun- dum scripta Tertulliani et S, Cypriani (Dis- sertatio ad lauream in §. Theologia); Medita- tiones; Exercitia ithe oa S.rmones. EBERL, Gesch, bayr. Kap., 626, 647, 777. P, FABIANUS, Pr. Victricius Weiss de dienaar van zijn dienaaren. ‘s-Hertogenbosch 1949. INGBERT NAAB, 0. CAP. P, Viktricius Weiss. Ein Lebensbild. Miinchen 1930, pp. 228. (cfr. Collect. Franc. 1932p. 547 6.;. THOMAS VILLAN. GERSTER (yon P7eil), Der hei- ligmiissige Provinzial. Lebensbild des P. Victricius. Bregenz 1936. PROVINzBOTE (Bayern), a. 1924, p, 101s ANALECTA CAP. 41 (1925) p, 129 (necrol.) — | 43 (1927) p. 281 (transl. corporis). — 47 (1931) p. 322 (Causa beat.) — 59 (1943) ‘p, 10s. (Elenchus Mes, P, Vict.) — Vicus, vide Vic-sur-Seille, Vich, Vico. Vicus calidus, vide Vichy Vicus Ferensacensis, vide Vic-Fezsensac Vicus Gargani, vide Vico del Gargano Vienna vide Vienne, Wien Vienne (Vienna Allobrogum) in Delphina- tu, in Prov, Lugdunensi, — Conventus a. 1601 fundatus, et a. 1791 suppressus. Eius ecclesia fuit dicata SS, Hieronymo et Francisco As- sisiensi, BULLAR. CAP., V, 398, LacieR A. Les Capucins a4... Vienne, Greno- ble 1917 pp, 67, Viennensis archidioecesis, vide Wien Viennensis Provincia in Austria. — S. Lau- rentius a Brundusig missus cum aliquibus 60- ciis in Bohemiam et Austriam pro fide catho- lica tuenda adversus protestantes, ibidem Or- dinem propagavit, Etenim an, 1600 coenobia Pragae, Viennae, et Graecii (Graz) erexit et constituit Commissariatum Austro-Buhemo-Sty- riacum cui idem ipse praefuit usque ad a. 1608 cum Commissariatum in duos dispertitus est, scilicet Austro-Bohemum et Styriacum, qui dein, decreto Capituli Gen, die 1 iunij 1618 erecti sunt in Provincias. Attamen Prov, Au- stro-Bohema, decreto Chementis X, die 22 martii an. 1673 (iuxta votum Capit, Gen an. 1671) im duas Prov. scissa est, Bohemam sci- | licet cum 20 domibus et Aisstriticam cum 17 domibus, i Aliis coenobiis erectis in Hungaria, sumpsit postea nomen Austro-Hungaricae vel Viennen- - sis a praec‘pua urbe, Sub imperatore Tose pho II Provincia multas perpessa est tribula~ _— tiones et potiorem partem domorum amisit,