BCCCAP00000000000000000001240

EUGENIO DE VALENCIA, Necrologio histérico se- rafico de los FF, Menores Capuchinos de la Provincia de Valencia, 1596-1947. Va- lencia, 1947. — Cfr. Collectan. Franc. 1949, p. 325. ANALECTA CAP, 9 (1893) p. 151-155, antiquae prov. Val. Conventuum fundationes. — 29 (1913) p, 27, 30, Docum. quae servan- tur in Arch, Status Mediolani; p, 93, Docum. in Arch. prov. Bononiensis. — 52 (1936) p. 100 Periodica edita a prov. Val. — 55 (1939) p. 232, de 6, Visitatione Min, Gen. post bellum civile a, 1936-39 peracta. — Cfr. etiam Index Gener. voll. 1-50, 1884-1934, p. 197. ; COLLECTAN, FRANC, 6 (1936) p. 22, 23, 25, de ortu Prov. et Statisticae. ESTUDIOS FRANC, 50 (1949) 353-62 (Movimien- to misional de la Proy. a. 1618-50). FLORECILLAS DE S, FRANC. Revista mensual — Totana (Murcia) 1899 ss. — Circa not. hist. prov. Val. efr, im a, 1902 p. 193-95; a. 1907 p, 268, 293, 331, 364; a, 1914 p. 364-66; a. 1915 p, 21, 55, 81, VINCULUM caRiTaTIS — Boletin interior de * la Prov, de Men, Capuchinos de Valencia y sus Misiones, Totana (Murcia) 1936 ss. * — Quoad Ephemerides a FF. Prov. Va- lentiae editas vide sub vy. Periodica. OPERA EDITA AD USUM PROVINCIAE Collectanea sacra celebriorum Actuum ac Ri- tuum, destinata usuj FF, Min Capuccinorum Prov. Valentinae, Valentiae, 1651. Ceremonial serafico de los FF. Men. Capu- chinos para la uniforme instruccién de los religiosos de la prov. de Valencia. Valencia, 1731, Manual serdfico ajustado y conforme al nuevo Ceremonial serafico, para el uso de los Men, Capuchinos de la Prov. de Valencia. Valencia, 1731. Manuale seraphicum pro ailiquibus sacris Functionibus... ad usum FF. Min. Capucci- norum in Proy. Valentina. Valentiae, 1819. Santa Misién. Ideas, consejos, recuerdos... por los misioneros capuchinos de la provin- cia de Valencia, Valencia, 1943, pp. 30. Valenza (Valentia ultra Padum) in prov. Alexandrina, — Capuccini prov. Mediolanen- sis duo coenobia ibi aedificarunt. Prius a. 1586 quod evertitur tempore belli a. 1635. Alterum paulo post, pace peracta, cuius ecclesia dicata est SS. Simoni et Iudae. Videtur esse abro- gaium tempore dominationis napoleonicae, BULLAR, CAP., 11, 329, 446. VALDEMIRO, Capp, milanesi, 1, 42, MASSIMO DA YALENZA, Vita di S. Massimo (Milano 1716) p. 229, 233, 237. MOLFINO, Capp. Genovesi, v, 301 n, 208, La peste del 1634 e j Cappuccini. auRORA FRANC. (Alessandria), a. 1928, p. 30, 51, 74, 93 (Notizie del Conv., e della peste 1630-32). Valentina Provincia — Valerianus ———— Valero vide Bernardus M. a Lanciano Valeri B., vide Benedictus ab Assisi Valerianus a Milano, cognomento Magni, prov. Austro-Bohemiae alumnus, die 15 oct. 1586 ortus, Ordinem Capuccinorum ingressus in urbe Praga an. 1602. Sacerdotio auctus exi- mius concionator evasit et lector philoso- phiae in Viennensi et Pragensi coenobio, Fama eius doctrinae et eloquentiae Impera- toris benevolentiam et familiaritatem sibi conciliavit et paulatim etiam aliorum Euro. pae Principum, qui omnes saepe eius opera et coasilio usi sunt. Anno 1617 a Rege Poloniae Sigismundo Ii] Romam missus est ad varia negotia pertrac- tanda pro fide contra Turcas tuenda; exorto tamen bello, expeditio contra Turcas impossi. bilis facta est. Anno 1621 ab Imperatore in Galiiam missus fuit ad quaestionem transitus per Valtellinam negotiandam. Orta demum quaestione de successione Mantnana et posses. sione Ducatus Montisferrati, P. Valerianus ab Imperatore Pinerolum missus est, ubi cum Ministro Cardin. Richelieu et nostro Josepho du Tremblay de negotio componendo egit, — Anno 1631, cum Praga capta fuit a Prote- stantibus, P. Valerianus ibidem strenuam operam impendit pro catholicorum animis sublevandis et sequenti anno in Polonia cau- sam successionis Ladislai IV defendit. Inter haec aliaque plurima negotia summo zelo in- cumbebat pro haereticorum conversione ita ut Sacra quoque Congregatio operam eius saepe postulaverit ut anno 1651 pro conver- sione Langravii Hassiae. ’ Studiis philosophicis necnon theologicis se- dulo incubuit et imperituram famam sibi ac- quisivit tum philosophieis cum apologeticis operibus editis. Aliquando tamen_peregrinas doctrinas proferre visus est et propter hoc inimicitias et persecutiones sibi concitavit et in carcerem etiam coniectus est Viennae; mox vero ob intercessionem confratrum in conventu de Salzburg secessit ibique san- ete obiit die 29 iulii 1661. Ex plurimis eius operibus haee recensentur: a) Opera PHILOSOPHICA: De luce mentium et de eius imagine ex sanctis Patribus Augu- stino et Bonaventura Romae, 1642; Demon- stratio ocularis loci sine locato, corporis suc. cessive moti in vacuo, luminis nulli corpori inhaerentis Varsaviae, 1647; Principia et spe- cimen philosophiae. Coloniae, 1652; Opus philosophicum, voll. 3, Lithomislii 1660; De Aristotelis atheismo, Viennae, 1643. 6) Opera THEOLOGICO-APOLOGETICA: Judi- cium de catholicorum et acatholicorum regula credendi, Pragae, 1628; Organum theologicum seu ratio argumentandi ex humano testimonio seu ratione, Pragae, 1643; Methodus convin- cendi haereticos ad fidem catholicam, 1643; Lux in tenebris lucens quo opusculo ex factis ad oculum demonstratur ubi vera sit ecclesia, Pragae, 1643; De infallibilitate Romani Pon- tifjicis in rebus fidei definiendis, 1643. <5) i Cecile tees hel Rds Bia e ak bEBitesa ts yt (MONE as