BCCCAP00000000000000000001236

298 NERE LAGUNA N. a. m. Erege on ura Jaungoikoa da; gu befiz zordunak; eta belaunika jafi ta burua makurtu egiten degunean Jaunari barkatzeko esaten diogula Jaunak ona dalako, barkatu egiten digu; damu damurik dijoa– kion pekatariari beti barkatzen bai dio. Jaunak barkatu zien lenbiziko gurasoai; ta ona da– lako judatafak Ejitotafen menpetik azkatu zituen; efu– kitsua dalako basamortuan zeuden bitartean lagundu zien; biotz ona duelako lekaroan goseak ii etzitezen eguneroko janaria bialtzen zien aita onaren antzera aien etsai guziak pufukatu zituela. Guk ere Jaunaren mesede ontarteak gogoratu ez– kero ojuka esango genduke: Misericofdias Domini in mternum cantabo. iiBai!! Jauna guretzako oso ona, txit maitegafia, ta agitz efukitzua izan da. Gaurko Ebanjelioak esaten digun zordunak oso es– ker txara ta biotz zitala agertzen digu; Jaunak berari barkatu ta berak bere zordunari ez bai zion barkatu nai izan; beraz gizontxo ura oso berekoi zaia esan be– arko degu. Mundu ontan eroso, lasai ta ajolarik gabe bizitze• ko baliteke berokeikeria oso egokia izatea; ez da ordea ona, ofelakoa izan da etsai asko izaten bai da. Ondo bizitzeko ta guziakin pakean egoteko ez da biguntasuna ta efukitasuna bezelakorik. Zordun afek biotz uztela zuen; eta badaude orain ere aren antzekoak. Ona zein <liran: Beren lagun urkoa– kin beti asefe dabiltzanak, eta umekeri batzuekatik itzik ere egiten nai ez dietenak; esames pitin bategatik kopet iiun jartzen diranak_; oiek oiek dira gaurko Eban– jelioak esaten digun gizon txatxo zitalaren antzekoak. Zordun gixaxoa gizon txaf afegana afo-afo juan izan balitz eta aundi nai antzean balebii, eta arek zofa