BCCCAP00000000000000000001236

270 NERE LAGUNA I I Gure Jaunari zerbait erakusteko eskaida edo aldia zetorkionero uztiatu (aprobetxatu) egiten zuen. Gauza jakina zan etziotela juduak entzun nai ere; ta ibiotz-bi– otzez gofotatzen ziotela zertarako esan? Jesus ona ba,etxe artan antxumetxoa otso odol za– lien artean bezela egongo zan; ala ere esan zuen Bere bafuan: Auek gauf arte Nigandik igeska ibiii dira; gaur befiz beren artean nago; ta au dek nerea; ta ona emen esan ziena: Norbaitek bere etxera juateko esaten ba– dizute ta bazoazte; ez betiere jafi lenbizriko alkietan, ez da leku au zuretzako baliteke etxeko nagusiak zuei" esatea ta. jafi zaitezte beti azkenekoetan; eta toki ura ez bada zuentzako etxeko nagusiak gorago ja– fiko zaituzte; ta matkidien begietan galdu beafean as– ko irabaziko dezate. Bere burua makurtu egiten due– na jaunak goretsiko du ta. Oso aroak zira.n pariseo aiek: eta aditu nai bazuten Jaunak sermoi edefa bota zien. Guri ere sermoi ori oso· egoki datorkigu; afokeria kristauen artean oso gaizki ematen duen gauza itsusia bai da. Afokeriz eta antusteagatik on egiten duten kristau– ak alpefiko lana egiten dute; Jaunaren aufean zerurako, irabazi beafean galdu egiten dutela. I II Oso edefa da gure Jaunak judu aiei esandako itzal– dia; ta bete azkeneko alkietan jartzeko esan zienean esan nai izan zien beti apalak izateko; obenean etzioten aiek ulertuko; ta guri ajola gutxi eman beaf digu orek,. Jaunak esandako guzia guretzako artu egin beaf degu ta.