BCCCAP00000000000000000001233

geroago ta aisago zegoela, ikusten zan. Naigabe-naiga– bez gomuta zituan an etzeuden gotzaiak. Etzutela etor– tzeko askatusunik izan leterrien debekuz. Gero azkenez, Ikuslariak (1) agurtu zituan ta Eliz– izena eman zien euren Elizei ere. Eliz orrein oroimena ekartzean, biotza urraturik "bere biotzaren biotz ta ne– garren zio" ziraia esan zuan, biotz autsitik zotinkak ateratzen zitzaizkiola (2). "Itzaldi au txit atsegin izan zitzaien gotzaiei. Ala ere etzan izan 23-garren Jon'ek Batzarraren lenengo idikeran edo 6-garren Paul'ek berak 2-garren Aldia– ren asieran egifiikakoa bezin dirdiratsu ta entzute aun– dikoa ". Oneraino frantzes-libuaren egilleak 23 garren orri– aldetik 30-garreneraiko (3). Euskaldunoi on zaiguna Euskaldunoi ere on zaigu yakitea, badirala or mun– du zabalean, kristau zintzo diranak, naiz ta katoliku ez izan. Borondate onez oi daude; ta orregatik kris- (1) Ikuslariak zer ta zertarako ziran yakiteko, irakurri "23- garren Yon A. S. ta "11-garren B.", 64, 65, 66 ta 67 orrialdetan. (2) Goian aipatu degun Frantzi'ko protestanteen buru, Boeg– ner "artzaiak" ona zer esan zuan itzaldi onen ondoren: "Aita Santuak guri begira, guri itz egin digunean, gure biotza barren-ba– rreneraino bigundu la samurtu zaigu. Dei sastadagarri areik Al– kartasun Aldenduai ere zuzenduak zeuden zalantzik gabe. Guri, orain arte, Anai Aldenduak edo Alkartasun bereziak deitu gaituz– te. Baina gaur, lenengo bider, Eliz-izenaz deitu gaitu. Ta izen ori merezi ere baidegula, uste degu guk". (3) A. Wenger, "V. 11", 3-eme S. 118