BCCCAP00000000000000000001215

-55- Bereolaxe, nik esaten dizuet, poz aundia izaten ta Jainkoaren Aingeruen artean damutu ta ontzen dan pekatari batengatik. Pentekoste ondoko laugafen igandean (Luc. V, 1-11) Aldi artan: Genesaret-itsaso ondoan zegoan Je– sus ta gizaldeak ertsatzen zuten, Jainkoaren itza en– tzuteko. Ikusi zituen bi ontzi itsas-baztefean; afan– tzaleak jetxiak ziran ta sareak garbitzen ari ziran. Ontzi aietako bat Simon-ena zan, ta Jesus artara igorik, tutetik piska bat aldentzeko eskatu zion. Gero eseri ta gizaldeai irakasten zien ontzitik. Itzegitetik gelditu zanean esan zion Simon-i: Sar zaite itsas-za– balera ta edatu sareak afantzarako. Simon-ek erantzun zion: Mai_sua, gau osoan lan egin dugu ta eztugu ezer atxitu (afapatu); ala ere zure itzaren gafiean egotziko dut ,sarea. Ori egin zu– ten ta afaiketa aundia bildu zuten, sareak ufatzeko zorian. Otegatik beste ontzian ziran lagunai kefiuz esan zieten laguntzera etortzeko. Etofi ziran, ta bi ontziak bete zituzten, ufen ondatzeko zorian. Ori ikusirik, Simon Pedro aozpeztu zan Jesusen