BCCCAP00000000000000000001215

-41- Jesusen eriotza Seigafen ordutik bederatzigafen ordurafio iiun:. betan gelditu zan lur guzia. Eta bederatzigafen or– du inguruan oiu egin zuen Jesusek mintzura aundiz: Eli, Eli, lamma sabaktani? esan nai du: Ene Jainkoa, ene Jainkoa, zergatik utzi nauzu bertan-bera? An zeudenetako batzuek, ori entzunik, zioten: Elia-ri ots egiten dio onek. Eta bereala aietako batek las– ter egin ta belogi (esponja) bat artu zuen, ta ozpi– flez aserik kafiabera batean jafi ta edatera eman zion. Besteak befiz zioten: Utzak, ikusagun ea Elia etortzen zaion askatzera. Jesusek ordea, befiz ere ofo aundi bat egiflik, az– ken atsa eman zuen. (Emen belaunikatu fa alditxo bat ixiiik ego– ten da.) Eta ara! jauretxeko estal-zapia goitik beeraflo ufatu zan bi zatitan; )ufa ikaratu zan, afiak zafakatu ziran, iiobiak zabaldu zirar. eta lo (ilik) zeuden San– du askoren gorputzak befiz piztu ziran. Eta geroa– go, Jesus befiz-piztu ondoan, beren iiobietatik atera ta iri sandura ziran ta lagun askori agertu zitzaiz– w~. . Eunburua (eun soldaduen burua) ta arekin Jesu– sen zain zeudenak, lufikara ta beste gertakari oiek ikusirik, izutu ziran ta zioten: Egiazki, Jainkoaren Semea zan ori. An zeuden ufundik begira zenb,ait emakutne;Je: