BCCCAP00000000000000000001215

-20- ra zan, arkitu zituen beste batzuek an zutik zeudela ta esan zien: _Zergatik zaudete emen egun osoan &1- pefik? Aiek erantzun zioten: Ifiork ez gaitu akuratu ta. Zoazte bada zuek ere nere mastira, esan zien. Afastu zuenean, masti-jabeak esan zion b_ere ar– tadunari (kontu-eramaieari); Dei itzatzu langiieak eta saria emaiezu, azkenetatik asi ta lenengotarafio. Agertu ziran bada amaikagafen orduko langiieak eta denario bana artu zuten. Lenengo langiieak ager– tu ziranean, berai geiago emango zitzaiela uste zu– ten; bafia denario bana artu zuten aiek ere. Eta ura artu ondoan, marmarka asi ziran etxeko jaunaren aurka esanez: Azken auek ordu batez bakafik lan egin dute, ta ala ere zuk gurekin, egun guziko sorta ta beroa jasan dugun auekin berdin jafi dituzu. · Arek erantzun zion aietako bati: Adiskidea, nik eztiat bidegaberik egiten; ez al intzan denario ba– tean nerekin itz-artu? Ar zak irea dana ta oa; azke– neko oni ere iri ainbat eman nai zioat. Ez al zeza– keat nik nai dudana egin? Ala ire begia gaiztoa al duk, ni ona naizelako? Ofelaxe, azkenekoak lenengo izango dira, ta le– nengoak azkeneko.