BCCCAP00000000000000000001158

168 P. Theophilus ab Orbiso O. F. M. Cap. numquam occurrit in S. Scriptura de petitione facta homini, sed de ea quaé fit Deo ( 1 ), et habet eumdem sensum ac supra B'UXTJ (v. 15), et infra 1tQ00'8U)(.TJ (v. 17). Per iustum designarentur ,adhuc speciali modo preshyteri, qui pro infirmo orant, quamvis oh iudo– lem generalero ptopositionis etiam fidelium oratio vult compre;.. hendí ( 2 ). Iustus- est placitus Deo, qui« voluntatem timentium se fadet, et deprecationem eorum (LXX, rfí; ~s1íaE<0; aür&v) exau– diet (Ps 144 [145], 19); ideo eius deprecatio, praesertim si sit assi– dua, multum valet, gr. noAu toxúet = multa virtute pollet, potens est flectere ipsum Deum: ita asseritur virtus impetratoria orationis et E'ÍUs efficacia. Sed qualis orationis ? Illius quae, facta ah homine iusto, sit EVBQyouµÉvri, quod Vg reddit « assidua >>, ac si esset · Extsv'JÍi; = instans, assidua. Nec adeo longe a vero distat: videtur enim hoc participium, (quod potest esse et vocis passivae, et vocis mediae), sumí hic, sicut saepe alias cum participio occurrit, in sensu adiectivi EVEQy~i;, et velle significare orationem strenuam, vividam, tota energía seu animi contentione factam, et ut dicere solemus; devotam. Vv. 17.18: Confirmatur assertum praecedens adducto exE'mplo Eliae. Delectatur Auctor noster, christianos ex iudaismo conver– sos exhortans,. qui in V. T. ·hene versati sunt, exemplis ex sacra historia desumptis: Ahraham (2, 21-23), Rahah (2, 25), Prophetae (5, rn), Ioh (5, n), _ei inserviunt ad cornmendandam fidem quae operihus se prodat, vel patientiam et fortitudinem in adversis. Nunc Elias ut typus viri iusti, cuius oratio multum valet, assu– mitur. Sed ne ol;> exemplaris selecti excellentiam et sanctitatem ah eius imitatione lectores deterreantur, Auctor praemittit ohs.er – vationem: « Elias homo erat similis nobis passibilis »: eamdem ac nos naturam hahehat, horno, non angelus erat; et quidem oµow:n:u– fhí; ~µiv, iisdem ac nos suhiectus passionihus seu infirmitatihus, iisdem affectus sensibus, id est, eiusdem nohiscum conditionis (ª). Et tamen eius oratio ohtinuit a Deo quidquid petiit, nam et plu– vill:m de caelo diu prohihtút, et eam, cum voluit, impetravit. Re- ( 1 ) Le 5, 33; 2 Cor I, u; 9, 14; Rom 10, 1; Eph 6, 18; ITim 2, 1;. I Pe 3, 12. (ª) ADHÉMAR n'AI,Es, art. cit. · (3) Cfr. Act 14, 15 (Vg 14), ubi idem vocabulum óµoL01ta:frr¡c; adhi– betur a Barnaba et Paulo ut Lycaonios eis immolare volentes persuaderent se esse simplices homines, símiles illis, mortales, uti vertit Vg.