BCCCAP00000000000000000001158

De oí-ationé, extrema-unctione, et confessione (Jac 5, r3-r8) (continuatur, cf VD 31 [1953] 70-82) III. - ne confessione, iterumque de oratione (vv 16=18) Ex mentione remissionis peccat-0rum per unctionem obtinen– dae, occasionem sumit Iacobus commendandi confessionem pecca– torum, dicens: « Confitemini ergo alterutrum peccata, et orate pro invicem ut salvemini )). Per particulam illativam « ergo n, qua haec exhortatio deducitur ut consequentia ex praecedenti, videtur innui confessionem.peccatorum aliquam partem habuisse in ritu unctionis mox descripto: forsitan infirmus antequam ungeretur, aliquam confessionem faciebat presbyteris, qui pro eo orabant, Dei miseri– cordiae illt1m commendantes, eumque a peccatis absolventes. Et nunc, ab infi.rmis ad sanos, id est ad omnes in genere sermonem convertens, dicit: « Confi.temini ... n, forsitan intendens monere ne totum Unctioni committant, sed proprium et normale medium confessionis adhibeant, a Christo institutum; ad obtinendam remis– sionem peccatorum. Ergone agitur de confessione sacramentali ? annon potius de illa quae fi.t ínutúofratribus, coaequalibus vel etiam superioribus, .ex humilitate, ad petendum consilium et adiutorium, et commen– dandum se orationibus aliorum ? Nunquam fuit unanimis senten– tia interpretum quoad sensum huius commendationis Iacobi ( 1 ). Nunc prior, nunc altera, nunc utraque confessio his verbis com– mendata putatu r. S. Beda, peccata quotidiana et levia a mortalibus distinguens, dicit priora fratribus humiliter esse confitenda, ut per multomm oratio– nem venia a Deo obtineatur: graviomm autem criminum confessionem sacerdotibus esse faciendam, qui soli potestatem ligandi atque solvendi (1) Cfr. hist_oriam interpretationis Iac 5, 16 a tempore S. Áugustini in P. Ar,'tHAUS, « Bekenne einer dem anderem seine Sünden » in, « Festgabe für Th. Zahn », pp. 164-94: (Leipzig 1928).