BCCCAP00000000000000000001158

P. Theophilus ab'Orbiso O. F. M. Cap. Sed potest etiam ae4uo iure locutio illa «presbyteros >> haberi ut pluralis qui dicitur categoriae, quo aliqua · classis vel eategoria personarum (a-q.t rerum) exprimitur pro uno individuo ex ea: et est modus eommunis vel popularis loquendi; sicut eum vulgo dici.: tur eonfessionem faciendam esse saeerdotibus, eum tamen uni tantum eorum fiat ( 1 ). Tune Iaeobus, loquens de presbyteris, id faeeret eodem sensu ae Ch_ristus, cum, mundatis deeem leprosis, dicit eis: « Ite, ostendite vos _sacerdotibus ... (Le 17, 14): eum ta~ men non ignoraret legem loqui de sacerdote (Lev 14, 1 ss¡, et Ip– se alii leproso dixerit: «Vade, ostende te sacerdoti .... » (Le 5, 14). Hine apparet praxim romanae eeclesiae adhibendi unum dumtaxat presbyterum in administratione Extremae Unetionis non esse eon– trariam mentí Iacobi, qui, etsi attentis 1oeorum et temporum adiun– ctis, pluraliter sit loeutus, non tamen intendit_ illam pluralitatem presbyterorum statuere ut eonditionem neeessariam validitatis et effieaciae rittis; nam ut ex eontextu apparet, praecipua eius in- . tentio est declarare quinam sint ministri huius ritus, nempe pres– byteri, non eorum numerum determinare. Genitivus « ecclesiae » (tiji; EKXATJOLai;) potest referri velad Ec– clesiam Christi in genere, (et tune «presbyteros >i esset certe plu– ralis categoriae), vel melius ad ecclesiam seu eomníunitatem loci ad quam pertinet infinnus. Uteumque, illi presbiteri advoeati non veniunt ad in:firmum tamquam privati fideles, ut eum ex earitate visitent, séd qua eeclesiae ministri, ut ritum saerum ipsis reserva– tum cirea infirmum exereeant. Ex quo iam patet eorum actionem ad salutem spiritualein infirmi. dirigí: veniunt enim ad eum non qua thaumaturgi, eharisma éurationum (I Cor 12, 28) habentes, sed qua· presbyteri eeclesiae, et saerorum administri. 3) M a t e r i a e t f o r m a E . U . (( Et orent super eum, ungentes eum oleo . .. ». Nune iam deseribitur actio presbyterorum, quae duo eomple~ etitur: orationem videlieet et unetionem, ita tamen ut utraque in uni~am aetionem ritualem eonfhiat: «aeeedit, dicit Augustinus, verbum ad elementum, et fit Saeramentum » ( 2 ); ita hic iungitur oratio cum unctione, et fit Saeramentum. (( Orent super eum »: ( 1 ) Cfr. U. Hor,ZMEIS'l'ER, « De plurali categoriae ... »,. in Bibl 14 (1933), 68-95: de nostro casu, pag. 84. ( 2 ) Tract. 80 in lo. r5, r-3 (P. L. 35, c. 1840).