BCCCAP00000000000000000001151

210 Elizondo scorsi tanto innanzi nell'allentare quanto si patea. Ogni poco che si passi avanti, si fara contra la Regala». Dalle quali importanti parole appare quanto ragionevolmente le costitutioni stampate av– vertiscano i prelati che non vogliano mutarle» 12 • El célebre analista Boverio (t 1638), hablando del capítulo general de 1552, dice: « Haec Comitia inter alia celebratissima fuere, ea praesertim ratione; quod in his singulari Patrum sapientia, Ordinis Constitu– tiones, quae in primo Aluacinae Capitulo, anno 1528. editae, deinde in secundo, auno 1536. Romae coacto, denuo recognitae, et auctae fuerant: modo copiosius illustratae, ac typis mandatae fuerint » 13 • Y, después de proponer los estatutos particulares de este capítulo general, nuestro autor añade: « Haec igitur Statuta Generalibus Constitutionibus addita, cum huius Capituli Patres, diuturna, ac immobilia esse optarent; integras ipsas Constitutiones, quae scripto duntaxat hactenus exaratae, atque euulgatae fuerant. Venetiis hoc anuo [1552] typis excudi curarunt » 14 • Por último, historiando el capítulo general de 1575, nuevamente menciona el de 1552 con las siguientes palabras: « Quaedam ab hoc Capitulo [1575] haud silentio praetereunda, statuta prodiére. In his, vt Generales Ordinis Constitutiones, quae primum anuo 1552. Venetiis, sub Eusebio Anconitano excussae fuerant, sacris Tridentini Concilij Canonibus, ac Pontificiis nonnullis decretis auctae, iterum praelo datae, in lucem ederentur » 15 • La primera disposición conocida del capítulo general de 1575 recuerda nuestros estatutos, al determinar que se proceda a la redac– ción de otros nuevos. Dice: « Ut Constitutiones quae primo impresae fuerant Neapoli 1537, deinde Venetiis 1552, de novo imprimantur cum additionibus factis 12 PAuLus A FoLIGN0, OFMCap., Origo et progressus ordinis fratrurn rninorurn capuccinorurn (ed. Melchior a Pobladura), Romae 1955, p. 358 s. 13 2ACHARIAS BOVERIO SALUTIENSIS, OFMCap., Annalium seu sacrarum histo– riarum ordinis minorum s. Francisci qui capucini nuncupantur tornus primus, Lugduni 1632, p. 465. 14 Ibid., p. 466. Véase el texto correspondiente a la nota 16. 15 Ibid., p. 764.

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz