BCCCAP00000000000000000001150

412 Elizondo III. LA VERSION LATINA DE BOVERIO El gran anaHsta ofrece en su voluminosa obra una edición latina de las constituciones de Albacina. No es la original, escrita por Pablo de Ohioggia, sino una traducción hecha por él fielmente del italiano 69 • Por tripk motivo nos parece conveniente compararla con el texto ciertamente ant•erior ofuiocido por Matías da Salo: primero, para comprobar si Boverio traduce a éste; segundo y en el caso oontrario, para esdarecer si ambos documentos siguen idénticos cauces redaccionales y de contenido, as•egurando así en cierto modo la existencia de un documento base antenior; ,tercero, para entrever hasta dónde conocemos hoy aproximadamente el Vfildadero texto primigenio de los estatutos de 1529. l. Estilo Leyendo con detención las redacciones de Boverio y de Matías de Salo se advierte inmediatamente la diferencia de estilo: más pri– mitivo, rudo y sencillo en éste; más pulido, refinado y ampuloso en aquél. He aquí algunos ejemplos: La expresión et questo sempre de Matías de Saló (n. 9) se con– vierte en Bov,erio en quod legitimum sempiternum esse volumus (n. 23); guardiani (n. 11); en guardiani ac superiores locorum (n. 25); et seguita (n. 35), en tum id quod sequitur praestent (n. 45); imparar la regala a mente (n. 36), ,en totam regulam ad verbum ediscant ac memoria teneant (n. 47); li frati che non sano deboli (n. 54), en fratres qui nulla corporis imbecillitate aut infirmitate laborant (n. 62). Tratando de la recepción de conventos dicen: Matías de Salo « Item ordiniamo che li luochi fatti, quali ne fossero offerti, a niun modo si piglino, se non saranno pic– ciolini et poverini di chiesa ·et di habitatione, secondo che di sopra habbiamo detto et secando che e la 69 Véase la nota 36. Boverio « Praeterea statuimus, Vt si aliqua Monasteria extructa nobis oblata fuerint; nullo pacto recipiantur, nisi fuerint humilia, ac pauperrima, et tam Ecclesia, quam domus tam vili modo fabrefacta; vt Sanctae Pau-

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz