BCCCAP00000000000000000001134

Victoria de Appeltern 51 gatos, quae hic inferius notantur, et sunt 12 72 • Si ergo declaratio Clementis V ab omnibus acceptetur ut vera declaratio Seraphicae Regulae, etiam quoad eiusdem praecepta aequipollentia, nec eam umquam ut revocatam fuisse consideretur; a fortiori hoc dicendum est de praedicta declaratione Clementis VIII, utpote minus extensa, et forte rationabiliter ac menti Fundatoris nostri conformior. Postquam haec scripta fuerint, quidam ex nostratibus sequentes adhuc ob- [ !] obiectiones exhibuerunt contra valorem dictae decla– rationis Clementis VIII. [f. 14r] Obiicitur 1°). - Innocentius XI, in Brevi Sollicitudo pasto– ralis officii die 20 Nov. 1679, dicit praedicta 4 Regulae praecepta in conscientia obligan!. Hic itaque Brevis Pontificius utpote magis re– cens et oppositus oraculo vivae vocis Clementis VIII sequendus est. R. [espondeo]. Hic Brevis Innocentii XI ciare dicit: Omnes et singulos fratres ... teneri in conscientia observare Regulam Fratrum Minorum Si Francisci et praecepta eius, a fel. rec. Nicolao III et Clemente V ... exposita et numerata, ... et signanter... teneri ad ieiunia praecepta in Regu;a ect. Hinc iuxta ipsum Brevem: 1) Fratres Mi– nores tenentur in conscientia ad observantiam Regulae et praecep– torum eius, iuxta Declarationes Nicolai III et Clementis V; - 2) Fratres Minores signanter tenentur ad dicta 4 Regulae praecepta; sed ibi non dicitur, quomodo ipsi ad ea teneantur, utrum nempe sit ad cul– pam, an ad poenam tantum. Si ss Pontifex ibi dixisset Fratres ad 4 Regulae praecepta etiam teneri in conscientia: a) tune inutilis fuisset illa repetitio praeceptorum, cum haec praecepta iam includebantur in primis verbis Si Pontificis; b) tune ultima verba opposita erant declarationi Clementis V, ut supra vidimus. Ex Brevi itaque Inno– centii XI nihil contra supra dictam doctrinam concludi potest. Obiicitur 2°). - Sententia, quae docet 4 dicta Regulae praecepta non obligare ad c-.Ilpam sed tantummodo ad poenam est opposita communi opinioni Expositorum Regulae, et quod omnino novum et consequente[r] reiiciendum. i 2 El texto del manuscrito está corregido. El anterior decía: « [ ...] magis extensa est quam illa Clementis VIII, cum iuxta nonnullos omnia sint obli– gatoria quae sub verbis imperativi madi ponuntur in Regula, et Clemens V inter aequipollentia praecepta (i. e. ínter ea quae sub verbis imperativi madi in Regula ponuntur) 12 tantum obligatoria esse decernit. Si ergo declaratio [ ...] ». Las últimas palabras de la primera redacción, 12 tantum obligatoria esse de– cernit, están sin borrar en el manuscrito.