BCCCAP00000000000000000001133

De Clementis VIII quadam concessione 483 pontificis concessio, iuxta mentem ministri generalis in documento expressam, non est mera regulae declaratio. e) Denique, si mentem ministri generalis sive terminología sive textu prolatam relinquamus et ad rem intime considerandam venia– mus, omnino necesse est ut apprime distinguamus inter regulam in se sumptam, et regulam a romanis pontificibus, ah ordinis legisla– tione et ah auctoribus commentatam seu declaratam. Si textum re– gulae inspiciamus et cum textibus legalibus aliorum ordinum ideis– que saeculo XIII diffusis conferamus concludendum est non, posse dici quatuor praecepta a Clemente VIII memorata ex regula certo sub mortali obligare. Ideoque dicendum hoc sensu Clementis con– cessionem esse veram et nudam declarationem. E contra, si regulam consideramus a ro:nanis pontificibus et ah auctoribus, per diutumam et communem sententiam (etiam ah ipso ministro generali Francisco a Sosa admissam) commentatam, concludendum est Clementis con– cessionem superare simplicem dedarationem et considerandam esse proprie ut dispensationem. 4. - An Clementis VIII concessio deroget bullis Nicolai III et Cle– mentis V Haec est alía quaestio quae plurimum interest ad solutionem undequaque completam huius rei exhibendam. Constitutiones ete– nim diversarum ordinis franciscalis familiarum saepe respiciunt ad haec romanorum pontificum documenta, ut ad interpretationis ge– nuinae regulae franciscanae solida fundamenta. Ante bullam Exiit qui seminat Nicolai III (14 aug. 1279), in ordine minoritico omnes asserebant in regula contineri obligationes graves. Ideo, quamvis hoc in bulla explicite non ponatur, aperte supponitur. Maior difficultas invenitur in determinandis praeceptis · quae in praxi obligant fratres. Gregorius IX habet ut praecepta, statuta quae « in ipsa regula praeceptorie vel inhibitorie sunt ex- est cr(!dendum, et n:elius quia non· praecipiuntur absolute, sed sub conditione » (n. 4).