BCCCAP00000000000000000001130

CLE::.:J:ENTE V EN LA HISTOH!A DE LA MORAL 681 de precepto con obligación en conciencia o de mero consejo, norma o amonestación 71 • Más aún; Vázquez se empeña en demostrar que ésta y no otra es la mente y doctrina de la Exivi de paradiso, puesto que Clemente V no pretendía determinar qué prescripciones regulares eran obligatorias sub mortali, sino más bien cuáles importaban obli– gación en conciencia y cuáles constituían simples consejos o amonesta– ciones » 72 • Según esto, Vázquez tiene que concluir que las prescripciones regu– lares formuladas en términos no preceP'tivos o inhibitorios ni equipo– lentes no importan obligación alguna en conciencia, si bien reconoce que en fuerza del estado de perfección profesada los religiosos están obligados a su observancia más que la generalidad de los cristianos 73 . 71 Ibídem, n. 30, p. 63: « Vox praecipio ita denotat praeceptum ut ad veniale et mortale prout materia ipsa exposcit obligare possit... Praedicta autem verba solum attendenda sunt ut cognoscamus utrum constitutio habeat vim praeceptí obligantis in conscientia an simplicis solum constitutíonis. Porro materiae quae praecipitur gravitas et utilitas tantae considerationis est, ut non pendeat ex volnntate legislatorís ad mortalem aut venialem culpam obligare pasito semel praecepto, sed ex ipsa materiae gravitate et levitate, respectu finis, cuius gratia praecipitur, culpa venfalis aut mortalis iudicanda sit ». 72 Ibídem, n. 35 s._ p. 64: « Neo oppositum colligi potest ex ílla Clementina Exivi..., nam Pontifex ibi non definit quando !ex quae vere praecipit, obliget ad mortale, quando vero ad veniale, nec de hac re a Fratribus franciscanis consultus fuit, sed ab eo quaesitum fuit utrum praedicti fratres ad omnia tam praecepta quam consilia Evangelii ex professione suae regulae tenerentur: et primum res– pondet, quod attinet ad ea consilia quae in regula non explicantur, Fratres non teneri: deinde respond€t, quod spectat ad ea quae in ea exprimuntur, Fratres non aeque teneri, sed ad quaedam teneri sub rnortali, ad quaedam vero non ítem ... Porro obligationem ad mortale non colligit ex intentione legislatoris, sed ex verbo praecipíendí aut aequipollente, cum tamen illud ex se indifferens sit ad mortale et veniale, quia nimirum ex illo recte colligitur vis praccepti et legis obligantis, e~ "!atería non levi.1· sed gravis iure optimo Cli\nseri debet ad finem illius reli- g10ms ». \ 73 Ibídem: « Pontifex... respondet... ad qua~am teneri sub mortalí, ad quaedam vero non ítem... Cum inquit, ad quaedam ~ero non ítem, non denotat illis tanquam legibus et praeceptis ad veníale solum fratres obligari, sed solum ad mortale non teneri; an vero ad veniale obligentur ex ali.o capite, non definit... Nam quamvis sine ver":Jo praecipiendi aut aequipollente, praecepturn et lex tradi possit, tamen cum legislator in quibusdam utitur verbo praecipiendi, in aliis vero non, palam ostendit se in his posterioribus nolle praecipere, sed per modum consilíi et símplicis comtitutionis loqui... Manifeste etiam dixit Nicolaus III in cap. Exíit... ubi dicit Fratres Franciscanos ex vi professionis obligari, nempe tanquam ad praecepta, ad ea qnae praeceptorie, ve! inhibitorie, ve! verbis aequipollentibus traduntur, ad nonnulla vero alia consilia, ea duntaxat ratione, quia ex statuto suo perfectionis plus quam alii christiani tenentur..., et ideo Clemens ·in praeclícta ele" mentína, cum de regulis in quibus cst verburn praeceptí dixisset obligare ad

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz