BCCCAP00000000000000000001067

zioben 1 zioten' (40) Ik. goian ( diobe) , zion 'zion' (12) ziraden 'ziren' (24at.) ziran 'ziren' (28at.) zitean 'zitekeen' (31) Bukatzen eta biltzen zituan 'z.ituen' (15; etab.) zituen 'zituzten' (6at.; 22at.) zizakon 'zitzaion' (32) (zizatean) 'zitzaien' (26at.) zuen 'zuten' (27) 13 Goian esan duguna laburturik eta hortik zenbait ondorio ate– ratzen ditugula, bukatzen dugu sarrera hau. Ale honen aldatzailea -itzultzailea ere bai ote?- Martin de Urteaga daiteke izan, edo ta Martin Ignazio de Urteaga. Argi dago 1741. urterako egina zegoela, urte horretan irakasten bait zen Zegamako eskolan. Zegama eta Olaberrian ibili da ale hau, Urteaga deitura zuen familia baten etxean. Bertan erabiltzen den euskarari buruz esan behar dugu, biz– kaieratik gauza asko dituela: «dulzurea», «vencidu», «erorten»; deguigula 'diezagula', deub 'du', zeban 'zuen', etab.; domeka, etab. Bi gauza aurkitu ditugu goi nafar egoaldekoarekin edo, zeri– kusirik dutela ematen dutenak: «graciarequi» (sic -n gabe) aurki– tzen dugu behin (SO); eta «itzas» (sic -s) beste behin, baina «itcez» (ik. 47at. eta 53). Adizkiak ematean, duda haundiak izan ditugu -eta duda ho– riek ez dira aienatu-, batez ere adizki hauekin: daukea ala dauka (?), debea, lite ala litea (?), neuke, zatea. Norbaitek argitasun gehiago ahal badu eta nahi badu ekarri, egin dezala; nork egina, noiz egina, nondik nora ibilia, nolako eus– karaz, etab. Abrebiagailu bezala at. erabiltzen dugu maiz: atzetik nahi du esan.