BCCCAP00000000000000000001060

" Appropriatio » et ce expropriatio » 29 e) Quonam pacto iuridica superpositio evenerit Conflictos inter propositum fundatoris de paupertate omnímoda fraternitatis qua talis et exigentias vitae realis, praesertim sub evolu– tione versus efficaciorem organizationem a mínistris et doctibus, Hugolino favente, impulsa, ortus est iam ante promulgationem Re– gulae. Et ipsi sapientes, quorum Regulae glossas adeo timebat Fran– ciscos, excogitarunt iam tune viam futurae solutionis. Etenim, reversos santus ex itinere in Orientem anno 1220, invenit se coram facto a suis vicariis absoluto eo absente, nempe aedificatione duorum domorum, alterius Assisi, alterius Bononiae. Erat passus versus fixationem fratrum, quo in discrimen versabatur tum libertas apostolica tum status expropriationis in minoritate; adumbrabatur magnificatio institutionis mediis carnalis prudentiae suffultae. Assisii, cum incepisset domum diruere adiutorio fratrum, audivit sibi dici a militibus nomine magistratuum civitats: « Frater, ista domus est communitatis; unde dicimus tibi ut non destruas do– mum nostram >> (6r). Bononiae, ubi exire fecit e « domo fratrum >> omnes in ea commorantes, etiam aegrotos, item desistere debuit post publicam declarationem cardidalis Hugolini adscribentis sibi proprietatem domus (62). Franciscos, animo confusos coram eiusmodi inopinata dialec– tica, responsum non invenit. Inermem se videt adversos argutias scholae, etsi amare dolet de illa reluctatione contra « viam simplici– tatis >> sibi a Deo revelatam. Non immerito suspicari possumus, cum Regula definitiva approbata est, illud Nihil sibi approprient iam alio sensu a fundatore, alio vero ab Hugolino et ministris, intellectum fuisse. Francisco e vivis sublato, crisis necessario inducenda erat. Ordo ex una parte vult Regulam fideliter observare, praesertim in eo quod respicit paupertatem, utpote elementum peculiarissimum, sed ex altera parte impellitur erga progredientem institutionalizationem (6r) Corr:pil. Peruszna, ed. J. Cambell, o.e., n. 58, p. 168-172. (62) Spec. Perf., c. 6 et 7; 2 Ce!, n. 57s.