BCCCAP00000000000000000001060

26 Lázaro de Aspurz qua sanctus vult ut, << ubicumque non fuerint recepti, fugiant in aliam terram ad faciendam poenitentiam cum benedictione Dei >> (Testam.). Nec alius sensus invenitur in Regula bullata, si sumatur totus contextus capitis sexti: << Fratres nihil sibi approprient, nec domum nec locum nec aliquam rem. Et tamquam peregrini et advenae in hoc saeculo, in paupertate et humilitate Domino famulantes, vadant pro eleemosyna confidenter... Haec est celsitudo altissimae paupertatis ... ; cui totaliter inhaerentes, nihil aliud pro nomine Domini nostri I esu Christi in perpetuum sub caelo habere velitis >>. Non fit igitur verbum de abdicatione quadam mere formali, qua cuídam dominio vel usui iuridico valedicatur, sed de reali inse– curitate propter Regnum caelorum inseparabili a « vita apostolica ». Dum Franciscus Regulam bullatam exarabat adhuc fraternitas non habebat domos et ecclesias. « Loca » et « eremitoria >> habita– bantur titulo provisorio, more hospitum. Sed ultimis annis vitae suae fundator invenit se coram factum iam inevitabile: domus et ecclesiae aedificabantur pl1o fratribus. Eiusmodi evolutionem ad– mittens, in Testamento expressit qualiter Regula aptanda erat novae situationi: « Caveant sibi fratres ut ecclesias, habitacula paupercula et omnia alia, quae pro ipsis construuntur, penitus non reci– piant nisi essent sicut decet sanctam paupertatem, quam in Regula promisimus, semper ibi hospitantes sicut advenae et peregrini ». Atque quo melius pateat quid per haec verba exprimatur, se– quitur: « Praecipio firmiter per obedientiam fratribus universis quod, ubicumque sunt, non audeant petere aliquam litteram in curia Romana ... neque pro ecclesia neque pro alio loco ... , sed ubicumque non fuerint recepti ... ». Experientia edoctus erat sanctus hanc novam formam « sibi appropriandi et aliis defendendi >> ecclesias et loca, ope diplomatum