BCCCAP00000000000000000001053

146 Lazarus ab Aspurz rationibus conceditur ut dicatur... » (186). De hoc usu tantum uhi lingua vulgaris adhibebatur quaestio erat, nam in provinciis Euro– pae centralis et septentrionalis generatim videtur latine fratres inter se loqui tenuisse, exceptis laicis (187). Caritas autem conventualis expressionem propriam et authenti– cam invenit in cura infirmorum. _Notum est quanti fecerit sanctus Franciscus, ipse exemplum praebens, dilectionem erga fratrem in:fìr– mitate probatum, cui « alii fratres debebant servire sicut vellent sibi serviri ,, materno amore (188). Sub hoc respectu conventus longe praestabat primaevis locis et eremitoriis commoditate et efficaci as– sistentia aegrotorum. Conventus uhi ultra viginti fratres morabantur infirmariam habere debebant, curae fratri infirmario commissam, cui alii fratres assistebant si necesse erat. Infirmaria erat locus maxime exemptus a quacumque observantia ieiuniorum, abstinentiae, silen– tii, caet. Mirum est qua sollicitudine statuta tam generalia quam provincialia curae infirmorum invigilant, poenis severis eam ur– gendo ac praelatis maioribus et localibus praecipiendo « ut in:fìrmos personaliter visitent et inquirant sollicite qualiter ibi consuetudinarie providetur et servitur infirmis ,, ; ministri, custodes et guardiani ne– gligentes denuntiandi erant capitolo generali et, culpabiles inventi, deponendi erant (189). Etiam hic, si Ubertini testimonium fiele dignum est, apparebat initio saeculi XIV inaequalitas ex defectu vitae communis: cc Circa hoc offenditur crudeliter, quia fratribus communibus et pauperibus et maxime extraneis infirmantibus pessime servitur... (186) Chronica, in MGH, SS. XXXII, 120; cf. Stat. Tusciae Obs. I523 (in. AFH 8 [1915] 219), ubi usus « tu » prohibetur et praescribitur forma « voi ». (187) Cf. Stat. Aquitaniae, in AFH 7 (1914) 475. (188) Cf. Regula I, c. 10; Regula II, c. 6. W. LAMPEN, De fratribus aegrotis iuxta Reg. S. Francisci, in AFH 23 (1930) 239-240; cf. CEL. II, c. 15, p. 144; c. 133-134, p. 231-232; s. BONAVENTURA, Legenda, c. 5 et 8, p. 579-580, 593. (189) AFH 7 (1914) 459, 463, 471, 719, 724; 8 (1915) 102, 176, 181, 204, 217; 18 (1925) 366; 22 (1929) 363, 366; 27 (1934) 508, 512; 30 (1937) 133; 34 (1941) 56, 59-60; 35 (1942) 98-99; 38 (1945) 134, 158; 47 (1954) 376; 53 (1960) 247; 56 (1963) 23; MF 33 (1933) 37; 45 (1945) n9; CHL I, 68.