BCCCAP00000000000000000001031

FR. JUAN AJURIAREN IDAZLANAK (1800-1825) - Patxi Ondarra 977 tan, usatu da ta usatzen da confesatzea: ez ordea, berdin. Legue naturaleco confesatzea, oraingo confesatzearen itzala becela zan: orducoa zan, oraingoaren senale bat, irudia-figura-ta significantza bat. Legue naturalean asco zan, biotzeco damutazun batequin, eta norberari bere gogoac bere barrumbean esaten zion campoco senaleren batequin, contu deza-• gun, begui altchatze batequin, edo, belaunicatze batequin, Jaungoicoari berari confesatzea, ta barcacio escatzea... Deitu zuan Jaungoico Jaunac Adan, eta galde– guin zuan, lea non zan? vocavit Dominus Adam, et dixit, ubi es? Eta galdeguite hura etzuan ez eguin jaquin baguez, baicic[a]n alatan bere becatua ezagutu zezan, eta ezaguturic, confesa zezan amorea-gatic: eta ceren etzuan bear zan bidean confesatu, bana bai ceren edertu nai izatu zuan, esaten I zuala, cen, bere emaz– teac eraguin ziocala, alatan, escusa chiqui bat bada ere, bildurraren bildurrac erazo zion-a, aimbat calte ta damu artu zuan. Modu berean iracurtzen da, galdeguin ziola Caini ere, bere anaya Abel ill zuanean, lnon da zure anaya Abel? ubi est Abel frater tuus? lEta cergatic galdeguin zion onela? bere becatua gogora zezan, eta gogoraturic, confesa zezan– -gatic: eta ceren etzuan Adanec becela nolabait ere confesatu, bana bai ceren zuan guciz ucatu, alatan, ain on bear ta erruquigarri eguin zan; eta mundutic erbestetua ibiliric, azquenean condenatu zan. Bada Adan eta Cain ere legue naturalean ziran, gendeac bere naturalezaren eran, itzquiribituzco quin 2, edo, quidaric-gui-aric-lagunic, eta eracusleric ere bague, bicitzen ziran demboran. Bana, ceren naturaleza berac ere eracusten bai du, bear dala biei arrazoiaren bicia 3 , gaizqui eguitea utciric, Iaincoarequin ondo iduqui, ta ari bere faltac aitortu; alatan, etzan legue naturalean ere, cerbait moduz, gogoz, eta hiotzez beintzat, cerbait sefialerequin confesatu bague, ifior salbatzen. Beraz &. a del punto. Eguia da, etzan oraindic orduan, confesatzeco ceremonia sefialaturic. "Ala dio Santo Thomas, escoletaco Eracusle aingueruzcoac4: Asco zan, dio, barreneco damua; ta damu hura, norberari bere baithan, edo, biotzeco gogoargui santuan iruditzen zitzacan, campoco sefialeren batzucquin aguertzea ta adieracitzea: etzan oraindic orduan, dio Santuac, beste confesatze moduric, eta ez erremedio itzquiribituz ezarriric eta ipiniric". Bafia guer6, mundua apur bat aurrerago igaro zanean, legue naturaletic legue izcribitura, au da, Moisesen demborara eldu zanean, asi zan usatzen beste confesatze modu bat. Etzan ya orduan asco, norberac bere barreneco damua, poza zuan senalearequin campoan aguertzea: bana bear zuan, barreneco damu hura, cenbait ofrendaz ta sacrificioz, ta ez, cefiezaz nai zanaz, ezpada artaco esquiribituz ordenaturic zeodecenaz, declaratu ta eman aditzera. [2] Baciran legue zahar esquiribituan sacerdoteac, eta temploco cargu-dunac. Eta persona batec becatu bat eguiten zuanean, bear zuan, becatu hura-gatic, damutazun batequin, ta gueyago ez eguiteco borondatearequin, sacerdote ayen aurrean eguin ofrenda ta sacrificioren bat, eta artan eman aditzera, becatari zaia. Ala aguintzen zan Leviticoaren capitulu batzuetan 5 • Etzan oraindic orduan, orain dan becela, inori bere gafiera ezarri bere becatuac confesatzeco aguinduric ez obligacioric, ez eta, nola-noiz-eta ceimbat eguin zituan, esateco premiaric. Asco zan orduan, damutazun batequin, legueac aguintzen zituan ofrenda ta sacrificioac