BCCCAP00000000000000000001031

948 EUSKERA - XXXVI (2.aldia) EGITADA (i.) 'acto, hecho'. eguitada gucietan, dagoan ontazun edo malicia, 3, 4, 1; beren eguitadac (abereenac) dira beti erabatecoac, 3, 4, 2. EGOTE (i.) 'estada (Larram.), permanencia'. spinozzistac, argiiitzen du... eztagoa- la munduan izate ta egote bacar bat bano, 7, 2, 1. EGUNEZKO (adj.) "diurno'. festa egunezcoetatic, 7, 3, 1. EKANDU (k.) 'efecto' (?). Ek. EGIKUNDE. ENAJAUSTE (i.) 'fornicaci6n' (Larram.). andraqueta-emajauste-edo andrac comu– nac izatea, 7, 4, 6. Ik. ANDRAKETA. EPAI (i.) 'sentencia' (Larram.). Evangelioa, non ematen digun onbiurtzeko epai bildurgarri bat, 2, 1, 3; epai bat emateco puntu on~ bildu cituan mundu gucitic bai guchienez laureun Obispo, 4, 6 1. ERABAKI (adj.) 'ajustado, perfecto' (?). eciii asmatu ta esan ere liteque itz acabatuago erabaquiagoric, gomendatzeko confesioaren obligacio ta premia, 4, 4, 1. ERABATEKO (adj) 'igual, inalterable'. beren eguitadac (abereenac) dira beti erabatecoac, 3, 4, 2. ERAGOZKETA (i.) 'impedimento, estorbo' (Larram.). artzen degu guc ere zati ta parte hura, baldin gueroc guere aldetic arazo-eragozqueta-catibuera ta trabu– ric ipintzen ezpadegu, 4, 2, 2. ERAMANEZIN (adj.) 'insoportable'. gogorra ta eramanecifia (da sua), 2, 2, 6. ERANZUTE (i.) 'erantzun'. Orixe bai dala eranzute ederra, 7, 5, 2. ERANZUTE EGIN (a.) 'akar egin'. meachatzera-zematzera-ta eranzute eguitera etorri zequidion arterano, 4, 2, 1. ERAZKO (adj.) 'conveniente, adecuado'. uztarri pixu andicoa izatetic urruti, contrara dala chit erazcoa erripublicoaren oneraco, 4, 7, 2. ERAZO (a.) 'premiatu'. L.cergatic da erazoa edo premiatua, ona ontzat, eta chami chartzat ezagutzeco?, 3, 4, 4. ERBESTEKO (i.) 'arrotz'. aguinduaz, illtzeco erbes[te]coac, 7, 4, 4. ERBESTETU (adj.) 'deserritu'. mundutic erbestetua ibiliric, 4, 1, 3. ERRAIARTE (i.) 'hutsune'. utsune, edo errayartea betetzeco, 3, 3, 2. ERRETAZUN (i.) 'erredura' (?). suzco arrabio ta erretazun portitz-enac, 2, 3, 7. ERRIBATU (a.) 'bildu, elkarganatu'. ceren erri edo guizonac erribatutzen eta !otutzen dituan legueacquin, 5, 1, 1. ERRIJENDE (i.) 'biztanle'. munduco errigende gucien bai ta naitazun gogo bate– co au, 5, 3, 9. ERRITAR (i.) 'herriko'. Minos Cretaco Legueguilleac, Erritarrai legueren bat ipini nai zienean, 5, 4, 1.