BCCCAP00000000000000000001031

946 EUSKERA - XXXVI (2.aldia) BERRIZTATU (adj.) 'repetido, reiterado'. l.beguiratzen ote dituan edo ez berdift– berdift pecatu guciac, ain berdin esquergeac, nola sarri berriztatuac?, 7, 5, 6. BESTERATU (a.) 'itxuraldatu, eraldatu'. besteratu, edo, beste eni ta irudia bat eman, 3, 3, 1. BESTETU (a.) 'diferenciarse'. arimea, banatu-bestetu-dife[re]nciatzen dala izate gorputzdun-etic, 3, 2, 5. BETIBETI (ad.) 'sekula eta beti'. iraun bear du betibeti, 3, 3, 1. BETIBETIKO (adj.) 'sekulako'. betibetico iraupen naturala, 3, 3, 1. BETIRAUNKOR (adj.) 'azkengabe'. tormentu betirauncorrac, l, 4, 3. BETIRAUNTE (i.) 'aeternitas'. penaen beti irauntearen contra, 1, 1, 6; paguen betirauntearen contra, 1, 1, 6. BIDEBAGE (adj.) 'zuzengabe'. providencia da bidebaguea, 3, 6, 2. BIDEEGIN (a.) 'ibili'. pecaturaco zabalbide guciac zarratutzen diozcan-a, ez bideeguiteco, 1, 4, 4. BIDE GALDU (adj.) 'bidekatu'. bicitza onen ondoren ezpadago cer bildurtu, ez cer ichodon, gure arrazoea aurquitzen da bide-ga/duric, 3, 6, 2. BIGIRA (i.) 'velada, reuni6n'. beren gavetaco biguira-tan, 7, 3, 1. BILDURDAMU (i.) 'atritio'. atricioa-bi/durdamua-infernuaren bildurraz artzen degun damua, 4, 2, 2. BIOTZBARRUKO (adj.) 'interior'. Deista batzuc... erriligio gucia, biotzbarrucoa ere, arrasatu ta galtzen dute, 6, 1, 1. BIOTZBIGUNEKO (adj.) 'afable, afectuoso'. gurasoac-anaco biotzbiguneco, 5, 4, 10. BIOTZGOGOR (i.) 'impiedad'. erligioa dala errientzat eta guizarteraco osasunga– rri, biotzgogorra berriz caltegarria, 5, 5, 3. BIOTZGOGORREKO (adj.) 'impio'. biotzgogorrecoen contra, 5, 4, 10. BIZILEKUTU (adj.) 'ostatu hartu'. izpia, iritua (azpimarraturik), edo gure gorpu– tzeco iri-uri-echean bicilecutua, 3, 2, 1. Oharra: Espiritua hitzaren etimologiaz ari da. BURLAGILLE (i.) 'burlatzaile'. erriligioaren burlaguilleac, 5, 3, 9. BURUAUSI (a.) 'descalabrar (Larram.), daftar, perjudicar'. buruausten-caltetutzen– -descalabratzen abiatu eztanic, 3, 7, 1. BURUJAUSI (adj.) 'zoro'. guizon ain burujausiac, arrazoeraren abo-oza ito nai luqueten-ac, 3, 5, 1. BURUTAZIO (i.) 'capricho; antojo'. burutacioac sortu ditzaquete guizartean iritzi ta opinioac, 5, 3, 7; l.ta. .. norc esango du, gende guciac, erri guci[a)c, filosopho guciac izandu dirala, burutacioac arrapatuac-engaftatuac... ?, 5, 3, 8.