BCCCAP00000000000000000000890

WIE DIE HEILIGE KLARA MANCHE GLEICHFÖRMIGKEIT HATTE 427 Es ist aber auch möglich, vielleicht sogar wahrscheinlicher, dass Mariano sich auf die Regel-Auslegung des Bartholomäus von Pisa beruft, den er häufig zitiert. Auf die Frage, wie die Regel im Evangelium begründet sei, schreibt er zum 6. Re– gelkapitel33: „pro eleemosyna confidenter" sumitur exemplo Christi, qui in triduo, quo in templo fuit, stipem ostiatim quaesivit, ut dicit Bernardus; etiam ipse, beata Maria et apostoli pro eleemosyna iverunt, ut dicit beatus Franciscus in prima regula, et de eleemosynis vixerunt. Und im Kommentar zum 6. Regel-Kapitel selbst heißt es ähnlich 34 : Dicit ergo regula, quod fratres, ,,vadant pro eleemosyna confidenter". Ratio, ,,quia Dominus se fecit pauperem" etc. Nam, ut dicit prima regula, Christus et discipuli et beata Maria de eleemosynis vixerunt, Christus mendicando in triduo, quo remansit in templo, ut dicit beatus Bernardus, stipem quaerendo ivit. Allerdings ist auch das unter Bernhards Werken überlieferte Wort nicht auf diesen zurückzuführen, wie die Herausgeber von Quaracchi anmerken, sondern auf Aelred von Rievaulx ( t 1167) in seinem Traktat über den zwölfjährigen jesus– knaben35: Quid dicam, Deus meus? An ut te per omnia nostrae conformares paupertati, et omnes in te humanae naturae calamitates susciperes, quasi unus e turba pauperum stipem per ostia mendicabas? Das Motiv der Bettelarmut Jesu taucht schon in der Nicht-bullierten Regel auf. Franziskus begründet darin die Bettelarmut der Minderbrüder, derer sie sich nicht schämen dürfen, mit der Bettelarmut Christi, der seligen Jungfrau und seiner Jünger (RnBu 9,5) 36 : Et fuit pauper et hospes et vixit de eleemosynis ipse et beata Virgo et discipuli eius. 33 Bartholomaeus, De conformitate, in AF IV, 375. 34 Bartholomaeus, De conformitate, in AF IV, 414: Expositio sexti capituli, Nr. 2. 35 Aelredi abbatis Rievallis, Tractatus de Iesu puero duodenni. In Evangelium Domini infra octavamEpiphaniae, ,,Cumfactus essetJesus annorum duodecim" (Luc. Il 42), in PL 184, 853D, 36 K. Esser, Die Opuscula des hl. Franziskus von Assisi. Neue textkritische Edition, (Spici– legium bonaventurianum, 13), Grottaferrata 2 1989, 385; C. Paolazzi, La Regula non bullata dei Frati Minori (1221). Dallo „stemma codicum"al testo critico, Grottaferrata 2007, 132.

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz